نحوه ثبت اختراعات و مالکیت صنعتی شرکت های دانش بنیان در نظام حقوقی ایران

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 186

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IJCONF12_080

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1401

Abstract:

ثبت اختراع امتیازی است که به ابداع کنندگان آثار نو و جدید که از دیدگاه اقتصادی حائز اهمیت استاهداء می شود. این اهداء توسط موسسه خاصی صورت می گیرد و هرنوع بهره برداری مالی و اقتصادی ازاین ابداع و نو آوری تا مدت زمان خاصی در اختیار مبتکر قرار دارد و حق مالکیت آن از دیگران سلب میشود. در هرکشوری ثبت اختراع جزء حقوق داخلی آن شرکت محسوب می شود و امتیازاتی از طرف کشورمربوطه دراختیار فرد مبتکر قرار می گیرد. در صورتی که ثبت اختراع جنبه بین المللی داشته باشد ازحقوق بین المللی برخوردار خواهد شد و وسایر کشورها از دخل و تصرف در ابداع ایجاد شده منع می شوند.به طور کلی هر فردی که کشف یا ابداع یک فرآیند جدید و مفید اعم از ماشین ، تولیدات ، ترکیب مواد ویا هر چیزی که ترقی و پیشرفت را سبب شود انجام دهد ، به وی امتیاز ثبت اختراع تعلق می گیرد .برایدر خواست ثبت اختراع و همچنین شرکت های دانش بنیان به طور دائم ، ابتدا باید فرم تقاضا تنظیم شود .این فرم شامل مشخصاتی نظیر خواسته ها ، تصویر ها ، سوگند نامه ها و میزان دستمزد مورد نیاز برایثبت آن می باشد که تمامی آنها در قفرمت خاصی مر قوم می گردد .شیوه ثبت اختراع از اهمیت خاصیبرخورداراست که می تواند نقش موثری در پذیرش و ثبت آن داشته باشد . مبتکر بایستی نو و جدید بودناثر یا اختراع ابداعی را به طور شیوا وصریح بیان نمایدو جنبه های اقتصادی و تاثیرگذاری آن را در رفاهعمومی به وضوح شرح دهد . پس از ارائه اختراع یا اثر مربوطه داوران حقوقی ، اقتصادی ، و علمی آن را بهطور کامل بررسی کرده و سپس مجوز ثبت اختراع را صادر می کنند .پس از به ثبت رسیدن اختراع ،شرکتهای مختلف ، با فرد و یا افرادی اختراع به نام آنها ثبت شده است وارد مذاکره شده و با سرمایهگذاری بر روی آن موجبات عملیاتی و صنعتی نمودن اختراع را فراهم می نمایند که این مهم در قالب ثبتشرکت های دانش بنیان نیز ادامه پیدا خواهد کرد

Keywords:

ثبت اختراع , مالکیت , شرکت های دانش بنیان

Authors

علی مراد خسروی

مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی مرکز فارسان