حقوق فرهنگی و اجتماعی معلولین در نظام حقوقی ایران و اسناد بین المللی

معلولیت پدیده ای می باشد که هر انسانی ممکن است در طول زندگی خویش به آن دچار گردد؛ معلولین خواهان حقوق ابتدائیخود می باشند و جز در سایه حمایت های ویژه و خاص نمی توانند به حقوق واقعی خویش نائل گردند. مشارکت کامل در جامعه،برابرسازی فرصت ها و مناسب سازی محیط اجتماعی برای معلولان، سه مقوله عمده ای به حساب می آیند که در رابطه با این گروهباید مورد توجه قرار گیرند. در واقع با توجه به ناتوانایی های جسمی و یا روحی معلولان تحقق حقوق آنها از جمله حقوق فرهنگیو اجتماعی آنها با مشکلات و چالش هایی همراه بوده و برای رفع این موانع نیاز به راهکارهای قانونی و اجرایی ویژه می باشد.پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا با روش توصیفی و تحلیلی به بررسی حقوق فرهنگی اجتماعی معلولین در نظام حقوقی ایرانو اسناد بین المللی بپردازد. در همین راستا در بعد بین المللی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سیزدهم دسامبر ۲۰۰۶کنوانسیون حقوق معلولان را به همراه پروتکل اختیاری آن، تصویب کرده است. تصویب کنوانسیون حقوق معلولان نقطه عطفبزرگی در تلاش به منظور بر آوردن نیازها و نگرانیهای افراد دارای معلولیت بر اساس حقوق بشر تلقی می گردد. در حقوق داخلینیز آخرین اقدام قانونی، قانون حمایت از حقوق معلولان مصوب ۱۳۹۶/۱۲/۲۰ بوده و در سال ۱۳۸۸ هم ایران به کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت ملحق گردیده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است و مطالب آن به روش کتابخانه ای بااستفاده از کتب و مقالات تالیفی و ترجمه ای تحلیل و تدوین گردیده است

Keywords:

حقوق فرهنگی و اجتماعی , معلولین , حقوق ایران , اسناد بین المللی.