نظریات مسئولیت مدنی زیست محیطی در فقه و حقوق

تخریب محیط زیست به دلیل پیامدهای ناگواری که برای بشر به همراه داشته است ، تبدیل به یکی از بزرگترین چالش های دنیای معاصر شده است . این بحران نخست در غرب آغاز شد و پس از آن با ورود مدرنیته به شرق در سطح جهانی مطرح شد. بحرانهای محیط زیستی معاصر، زاییدهی اندیشه های مادی نگری ، توسعه طلبی ، سلطه جویی و بحرانهای محیط زیستی از تبعات آشفتگی انسان و محیط است . در بسیاری از کشورهای اروپایی ، برای خساراتهای زیست محیطی ، مسئولیت مدنی مطلق در نظر گرفته شده است که توانسته است تا حدود زیادی از تهاجم دستگاههای سودجو و فرصت طلب محیط زیست را کاهش دهد، ولی در رویه عملی محاکم ایرانی ، بر اساس مسئولیت مبتنی بر تقصیر بوده و بسیاری از پروندههای زیست محیطی به نتیجه مورد نظر نرسیده است . در این مقاله مبنای مسولیت مدنی زیست محیطی با توجه به ظرفیت های موجود در فقه و حقوق ایران، باید مبتنی بر نظریه مسئولیت مطلق باشد نه نظریه تقصیر.

Keywords:

محیط زیست , مسئولیت , مسئولیت مدنی , خسارت زیست محیطی .