بررسی تغییرات نقطه انجماد و تحمل به سرما در شفیره های دیاپوزی بید چغندر قند Scrobipalpa ocellatella (Lepidoptera: Gelechiidae)
Publish place: Journal of Entomological Society of Iran، Vol: 37، Issue: 3
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 138
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-37-3_005
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401
Abstract:
بید چغندر قند(Boyd) Scrobipalpa ocellatella یکی از آفات مهم آخر فصل چغندرقند می باشد که موجب کاهش کمی و کیفی محصول می شود. لاروهای این آفت عمدتا از جوانههای مرکزی و سر ریشههای گیاه چغندرقند تغذیه می کنند. با برداشت چغندرقند در آبان ماه، لاروهای سن آخر موجود در سر ریشهها وارد خاک شده و برای زمستان گذرانی به شفیره تبدیل می شوند. لاروهای سنین پایین تر در صورتی که زیستگاه مناسب و غذای کافی در اختیار داشته باشند، به تدریج با کامل شدن سنین لاروی به شفیره تبدیل می شوند. به منظور مطالعه توانایی زمستان گذرانی این حشره، شفیرهها به صورت ماهیانه از آبان ۱۳۹۴ تا فروردین ۱۳۹۵ جمع آوری شدند. تغییرات فصلی در شاخصهای سرماسختی (نقطه انجماد و کمترین دمای کشنده) بید چغندرقند مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین نقطه انجماد شفیرههای بید چغندرقند جمع آوری شده از مزرعه بین ۳۳/۰ ± ۲/۱۳- تا ۲۳/۰ ± ۲/۱۸- درجه سلسیوس در نوسان بود. حداکثر میزان تحمل شفیرهها در ماه های آبان، آذر و دی ماه و کمترین میزان تحمل در فروردین ماه مشاهده شد. میزان تحمل شفیره های دیاپوزی به طور معنیداری از شفیرههای غیر دیاپوزی در دمای ۱۰- ، ۱۵- و ۲۰- درجه سلسیوس بالاتر بود. کمترین دمای کشنده برای ۵۰ درصد افراد از ۹/۱۳- درجه سلسیوس در آبان ماه به ۵/۵- درجه سلسیوس در فروردین ماه کاهش یافت. علی رغم این که نقطه انجماد شفیرههای دیاپوزی در ماههای منتهی به اواخر زمستان و بهار از ۱۵- درجه سلسیوس فراتر نرفت، اما شفیرهها متناسب با نقطه انجماد نتوانستند دماهای زیر صفر را تحمل نمایند. با این وجود نتایج نشان می دهند که قدرت تحمل شفیرهها در مرحله دیاپوز بیش از ظرفیت سرما و یخبندان محیط است و دماهای زیر صفر زمستان نمی تواند به عنوان عامل مهمی زنده مانی بید چغندرقند را تهدید نماید.
Keywords:
Authors
سعید محرمی پور
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده کشاورزی، گروه حشره شناسی کشاورزی، تهران، صندق پستی ۳۳۶-۱۴۱۱۵.
فاطمه احمدی
گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
اعظم میکانی
گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :