اثربخشی آموزش نظم جویی فرایندی هیجان بر عملکرد اجتماعی، تاب آوری و هوش هیجانی دانش آموزان مقطع دبیرستان

دانش آموزان آینده سازان هر جامعه ای هستند و عملکرد اجتماعی، تاب آوی در برابر مشکلات و نیز هوش هیجانی آنها از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش نظم جویی فرایندی هیجان بر عملکرد اجتماعی، تاب آوری و هوش هیجانی دانش آموزان مقطع دبیرستان انجام گرفت. روش: این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و با گروه کنترل بر روی ۳۰ دانش آموز دختر مقطع دبیرستان شهرستان شهرکرد که با روش نمونه گیری خوشه ای و هدفمند انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون، پرسشنامه هوش هیجانی نوجوانان پترایدز و فارنهام و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ایندربیتزن و فوستر. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (و یک جلسه برای مرور مطالب) آموزش تنظیم هیجان براساس مدل گراس را دریافت کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش نظم جویی فرآیندی هیجان بر هوش هیجانی و تاب آوری تاثیر معنادار داشته است (p<۰/۰۵) و این آموزشها بر عملکرد اجتماعی دانش آموزان تاثیر معناداری ندارد .(p>۰/۰۵) نتیجه گیری: در مجموع ارائه این آموزشها با هدف بهبود هوش هیجانی و تاب آوری به دانش آموزان در شناسایی و مقابله با احساسات ناشی از مشکلات زندگی روزمره، تحصیلی و محلکار و در نتیجه استفاده از مهارتهای مقابله سازگارانه یاری میرساند.

Keywords:

آموزش نظم جویی فرایندی هیجان , هوش هیجانی , تاب آوری , عملکرد اجتماعی.