مقایسه اضطراب مرگ و شادکامی پرستاران شاغل در بخش کرونا با پرستاران شاغل در سایر بخش ها در مراکز آموزشی درمانی شهر شیراز در سال ۱۳۹۹

سابقه و هدف: این مطالعه با هدف مقایسه اضطراب مرگ و شادکامی در پرستاران شاغل در بخش کرونا با پرستاران شاغل در سایر بخش ها در مراکز آموزشی درمانی شهر شیراز در سال ۱۳۹۹ انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی است. نمونه پژوهش ۱۵۵ نفر از پرستاران شاغل در بخش های کرونا و ۱۵۵ نفر از پرستاران شاغل در سایر بخش ها ی مراکز آموزشی درمانی شهر شیراز بودند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی و متناسب با تعداد پرستاران در هر مرکز آموزشی درمانی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه سه قسمتی (اطلاعات دموگرافیک، شادکامی آکسفورد، اضطراب مرگ تمپلر) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ تجزیه وتحلیل شد. از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها: میانگین نمرات اضطراب مرگ در پرستاران بخش کرونا و سایر بخش ها به ترتیب ۳.۰۶ ± ۸.۳۴ و ۳.۳۸ ± ۷.۱۵ بود. بین میانگین نمرات اضطراب مرگ پرستاران در دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت (۰.۰۵ > p). میانگین نمرات شادکامی در پرستاران بخش کرونا و سایر بخش ها به ترتیب ۱۱.۱۴ ± ۳۹.۷۷ و ۱۰.۳۸ ± ۴۵.۴۳ بود. بین میانگین نمرات شادکامی پرستاران در دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت (۰.۰۵ > p). همچنین بین اضطراب مرگ و شادکامی رابطه معکوسی وجود داشت (۰.۰۰۱>p، ۰.۴۸۲-=r). نتیجه گیری: پیشنهاد می شود در موقعیت های بحرانی مانند پاندمی کووید ۱۹، سلامت روانی پرستاران بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

COVID-۱۹ , Death Anxiety , Happiness , Nursing , اضطراب مرگ , پرستاری , شادکامی , کووید-۱۹