تاثیر آموزش راهبرد تنظیم شناختی هیجان بر گرایش به اعتیاد و تکانش گری در فرزندان دارای پدر معتاد در شهر زنجان: یک مطالعه کارآزمایی آموزشی تصادفی شده

زمینه و هدف: رفتارهای تکانشی و اعتیاد که از جمله عنوان رفتارهای پرخطر محسوب می­شوند، دربرگیرنده طیف گسترده ای از رفتارهای رشد نایافته، لذت جویانه و عموما همراه با درجات خطر بالا هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش تنظیم شناختی هیجان بر تکانش گری و گرایش به اعتیاد در فرزندان دارای پدر معتاد شهر زنجان انجام شد. مواد و روش­ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی تصادفی شده همراه با پیش آزمون-پس آزمون بود. از بین نوجوانان شهر زنجان که پدران آن ها به یکی از انواع مواد مخدر اعتیاد داشتند، ۲۴ نفر انتخاب و به صورت تصادفی (قرعه کشی) در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه­ آزمایش آموزش تنظیم شناختی هیجان را طی ۱۰ جلسه دریافت کرد. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس آمادگی به اعتیاد Weed و همکاران و مقیاس تکانش گری Barrett و همکاران استفاده شد. داده­ها با استفاد از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تحلیل کوواریانس یک­متغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: یافته­ها نشان داد که آموزش تنظیم شناختی هیجان بر نمره کلی گرایش به اعتیاد و ابعاد گرایش فردی به اعتیاد و گرایش محیطی به اعتیاد تاثیر معنی داری داشته است (۰۰۱/۰>p)، اما بر گرایش اجتماعی به اعتیاد تاثیر معنی داری نداشته است (۰۵/۰آموزش تنظیم هیجان بر تکانش گری و ابعاد آن شامل بی­برنامه­گی، تکانش گری حرکتی و تکانش گری شناختی تاثیر معنی داری داشته است (۰۰۱/۰>p). نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های پژوهش حاضر، استفاده از آموزش تنظیم شناختی هیجان به عنوان یک مداخله روان شناختی موثر به منظور بهبود خود کنترلی، تکانش گری و کاهش گرایش به اعتیاد، به نوجوانان پیشنهاد می­شود. واژ­ه­های کلیدی: آموزش، تنظیم شناختی هیجان، گرایش به اعتیاد، تکانش گری، فرزندان معتادان

Keywords:

Education , Cognitive emotion regulation , Addiction tendency , Impulsivity , Children of addicts , آموزش , تنظیم شناختی هیجان , گرایش به اعتیاد , تکانش گری , فرزندان معتادان