تاثیر تمرینات تصویرسازی حرکتی بر تبحر حرکتی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

زمینه و هدف: شیوع اختلال طیف اوتیسم رو به افزایش می باشد که توجه بیش تر به توان­بخشی و ارتقاء سطح مهارتی افراد مبتلا را ضروری می سازد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرینات تصویرسازی حرکتی بر مهارت­های حرکتی درشت و ظریف کودکان با اختلال طیف اوتیسم انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۳۰ کودک اوتیسم پسر ۸ تا ۱۱ ساله از سه مرکز تخصصی اوتیسم شهر تهران در سال ۱۳۹۸ به صورت هدفمند انتخاب و داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی­ها پس از جلسه پیش­آزمون، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) تقسیم­بندی شدند. گروه آزمایش، تمرینات تصویرسازی حرکتی را در ۵ جلسه یک ساعته به مدت ۵ هفته دریافت کرد. در این مدت، گروه کنترل به کارهای روزمره و برنامه­های آموزشی معمول خود مشغول بود. از آزمون استاندارد ارزیابی حرکتی کودکان نسخه دوم در دو مرحله پیش و پس آزمون استفاده گردید. داده ها با استفاده از آنالیز کواریانس چندمتغیره تجزیه­ و ­تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد روند تغییر دو گروه از پیش­آزمون به پس­آزمون متفاوت بوده است، به شکلی که آزمودنی های گروه آزمایش در تمام خرده آزمون­های چالاکی دستی (۰۰۱/۰>p)، هدف گیری-دریافت (۰۰۱/۰>p)، تعادل (۰۰۱/۰>p) و نمره کلی (۰۰۱/۰>p)، پس از انجام تمرینات رشد معنی داری داشتند، اما تغییری در گروه کنترل مشاهده نشد (۰۵/۰تصویرسازی حرکتی به عنوان راه­کاری در دسترس، مقرون به صرفه و تاثیرگذار، توصیه می شود. واژه­های کلیدی: تصویرسازی حرکتی، اوتیسم، رشد حرکتی، چالاکی دستی، تعادل، هدف­گیری-دریافت

Keywords:

Motor imagery , Autism , Motor development , Manual dexterity , Balance , Aiming-catching , تصویرسازی حرکتی , اوتیسم , رشد حرکتی , چالاکی دستی , تعادل , هدف گیری-دریافت