بررسی اثر ضریب بزرگنمایی تغییرمکان در قابهای خمشی فولادی ویژه با استفاده از تحلیل دینامیکی افزایشی

تغییرمکان های جانبی سازه با اعمال ضریب بزرگنمایی تغییرمکان ( ) در تغییرمکا ن های حالت خطی در آئین نامه های طراحی متداول ارائه شده است. در بسیاری از آئین نامه ها این ضرایب مطابق با رفتار واقعی سازه نیستند بلکه تجربی و بر اساس مشاهدات زلزله های گذشته است. در این مقاله به بررسی تاثیر ضریب بزرگنمایی تغییرمکان در عملکرد لرزه ای قاب های خمشی فولادی ویژه با تعداد طبقات مختلف پرداخته شده است. بدین منظور، شش گروه ساختمان با مقادیر برابر با ۴، ۵، ۵/۵، ۶، ۷ و ۸ با ارتفاع های مختلف (۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ طبقه) طراحی و توسط نرم افزار اپنسیس مدلسازی گردید.سپس تحلیل استاتیکی غیرخطی و تحلیل دینامیکی افزایشی روی سازه ها انجام شد .عملکرد لرزه ایی ساختمان ها با استفاده از منحنی های شکنندگی و روشFEMA P۶۹۵ بررسی گردید. نتایج نشان داد که در نظر گرفتن برابر با ۵/۵ در طراحی قاب خمشی فولادی ویژه برای ساختمان های کوتاه و میان مرتبه، معیارهای فروریزش FEMA P۶۹۵ را برآورده نمی سازد. در ساختمان های طراحی شده با مقادیر برابر با ۴، ۵ و ۵/۵ میانگین احتمال فروریزش ساختمان ها به ترتیب ۴/۲۸%، ۲/۱۷% و۷/۱۱% به دست آمد که از مقدار مجاز۱۰% بیشتر است، بنابراین قابل قبول نیستند؛ همچنین، مقدار این میانگین در ضرایب برابر با ۶، ۷ و ۸ به ترتیب ۳/۹%، ۲/۶% و ۱/۴% به دست آمدند که کمتر از ۱۰% هستند و نشان دهنده عملکرد قابل قبول این ساختمان ها است. بعلاوه، در ساختمان های بلندمرتبه لزوما افزایش مقدار بهبودی در رفتار لرزه ایی سازه ایجاد نکرد بنابراین با توجه به اینکه موجب افزایش ابعاد مقاطع و غیراقتصادی شدن طرح گردید، پیشنهاد نمی شود.

Keywords:

ضریب بزرگنمایی تغییرمکان , قاب خمشی فولادی ویژه , تحلیل دینامیکی افزایشی , روش ارزیابی FEMA P۶۹۵ , منحنی شکنندگی