بررسی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر اپلیکیشن بهدان در بهبود آگاهی، نگرش و رفتارهای خودمراقبتی مبتلایان به فشار خون بالا

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 273

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MUQ-16-2_007

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1401

Abstract:

زمینه و هدف: فشارخون بالا یکی از بیماری های شایع و مزمن است که امکان بهبود آن ازطریق افزایش آگاهی عمومی، اصلاح نگرش و بهبود رفتارهای خودمراقبتی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر اپلیکیشن بهدان در بهبود رفتارهای خودمراقبتی مبتلایان به فشارخون بالا در استان قم انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله آموزشی مبتنی بر اپلیکیشن تلفن های هوشمند می باشد. در این پژوهش ۱۳۲ نفر از بیماران مبتلابه بیماری فشارخون بالا، مراجعه کننده به مرکز خدمات جامع سلامت شهید آوینی استان قم به روش دردسترس انتخاب شدند. سپس به روش تخصیص تصادفی بلوکی ۴ تایی در ۲ گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. طول مدت مداخله ۱ ماه و آموزش طی ۴ جلسه، به صورت هفتگی ازطریق بارگذاری مطالب آموزشی در اپلیکیشن بهدان و پیگیری به مدت ۲ ماه بعد از آموزش بوده است. یافته ها: بعد از مداخله اختلاف میانگین فشارخون سیستولیک و دیاستولیک نسبت به قبل از مداخله اختلاف معنادار داشت (۰۰۶/۰=P) و (۰۳/۰=P)، میانگین نمره آگاهی نسبت به قبل از مداخله، افزایش یافته بود، اما اختلاف معنادار نداشت (۲۷/۰=P). میانگین نمره نگرش و رفتارهای خودمراقبتی افراد شرکت کننده بعد از مداخله نسبت به قبل از آن اختلاف معنادار داشت که نشان دهنده موثربودن مداخله آموزشی می باشد (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد مداخله آموزشی با استفاده از اپلیکیشن بهدان می تواند در بهبود آگاهی، نگرش و رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلابه فشار خون بالا مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین اپلیکیشن های موبایل پتانسیل کنترل فشار خون بالا را دارند.

Authors

نازنین سلطانی

Department of Health Education & Health Promotion, Faculty of Health, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

ذبیح اله قارلی پور

Department of Health Education & Health Promotion, Faculty of Health, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

ابوالفضل محمدبیگی

Department of Epidemiology and Biostatistics, Faculty of Health, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

محمدجواد باقریان

Technical Deputy of Qom Provincial Health Center, Qom, Iran.

سیامک محبی

Department of Health Education & Health Promotion, Faculty of Health, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :