بررسی و ارزیابی میزان دستیابی به شاخص های شهر پایدار در کلانشهر تهران با رویکرد عدالت اجتماعی

هدف این پژوهش، بررسی و ارزیابی میزان عدالت در توزیع خدمات و امکانات، برخی خدمات شهری با توجه به جمعیتمناطق در دستیابی به شاخص های شهر پایدار در کلانشهر تهران با رویکرد عدالت اجتماعی پرداخته شد. این پژوهش بنابه ماهیت، از نوع توصیفی – تحلیلی و در زمره تحقیقات کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات در حیطه پژوهش هایپیمایشی قرار می گیرد. در این پژوهش از ابزار پرسشنامه و مصاحبه برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شد. بهمنظور جمع آوری داده ها از روش اسنادی و کتابخانه ای، به جمع آوری آمار و اطلاعات اجتماعی- اقتصادی و کالبدی،از اطلاعات سال نامه آماری کلانشهر تهران سال ۱۳۹۶ و طرح راهبردی –ساختاری توسعه و عمران (طرح جامع تهران)سال ۱۳۸۶ استفاده شد. شاخص های مناسب جهت بررسی وضعیت اقتصادی - اجتماعی ساکنان نواحی در قالب سهشاخص اجتماعی، اقتصادی و کالبدی دسته بندی، سپس با استفاده از روش AHP به اولویت بندی مناطق ۲۲ گانهکلان شهر تهران پرداخته شد. سپس با استفاده از تحلیل های آماری به بررسی میزان و نوع همبستگی و ارتباطی کهبین این شاخص های نهایی با یکدیگر و همچنین همبستگی که بین سطح اقتصادی - اجتماعی نواحی با میزانبرخورداری نواحی از کاربری های خدمات شهری وجود دارد، با استفاده از نرم افزار SPSS پرداخته شد. نتایج حاصل ازسطح بندی خدمات هفتگانه در مناطق ۲۲ گانه کلانشهر تهران نشان داد: این مناطق را می توان در ۵ طبقه همگن براساسخدمات هفتگانه نشان داد. این سطح بندی نمایانگر اینست که مکان های واقع در یک سطح شباهت های زیادی با یکدیگرداشته، اما تفاوت قابل توجهی با مکانهای سطوح دیگر دارند. بنابراین در اولین سطح از خدمات هفتگانه، مناطق (۱۶ ،۲۱، ۱۸، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۱، ۲) قرار دارند و در آخرین سطح منطقه ۲۲ قرار دارد.

Keywords:

عدالت اجتماعی , توسعه پایدار شهری , کلانشهر تهران , توزیع خدمات شهری