تبیین راهکارهای عملی به منظور ارتقاء سطح پروفشنالیسم دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: از ابتدای تاریخ شغل مقدس پزشکی در خدمت انسان ها بوده و از این رو معنویت و اعتبار خاصی دارد. همچنین به عنوان یک حرفه در فرهنگ ها و مکان های مختلف، سوگندها و کدهای اخلاقی، وظایف و ارزش های اخلاقی پزشکان توصیف شده است. دندانپزشکی نیز به عنوان زیرشاخه ای از طبابت از این موضوع مستثنی نیست. در دهه های اخیر کادر درمانی به علت نقص حرفه ای گری مورد انتقاد قرار گرفته اند، در این تحقیق ما به دنبال تبیین راهکارهای عملی به منظور ارتقای سطح حرفه ای گری دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد هستیم.روش کار: در این پژوهش کیفی سه جلسه گروه مشورتی تشکیل شد. شرکت کنندگان شامل ۲۱ نفر از اساتید دانشکده دندانپزشکی مشهد بودند که با توجه به تجربه و رشته کاری انتظار می رفت بتوانند نکات جدیدی اضافه کنند. از اساتید درخواست شد تا در جلسه حضور یابند. این جلسات به صورت گروه های کوچک بحث برگزار شد به این معنا که ابتدا توضیحی کلی در مورد تاریخچه و مفهوم حرفه ای گری داده شد و سپس اساتید شروع به بحث کردند و به بیان مشکلات موجود در سر راه حرفه ای گری و راهکارهای عملی جهت ارتقای آن پرداختند. صحبت های شرکت کنندگان ضبط و پس از چند بار گوش دادن کلمه به کلمه پیاده شدند و سپس راهکارها بر اساس تشابهات دسته بندی شدند.نتایج: در این تحقیق راهکارهای زیادی برای ارتقاء حرفه گرایی ارایه شد که براساس شباهت شان دسته بندی شدند. مهمترین این راهکارها عبارت بودند از: ۱- الگو بودن ۲- ارتباط مناسب و مستمر با دانشجویان ۳- اخلاق مداری ۴- سیاست های کلی در مورد اساتید ۵- برقراری رابطه رفاقتی به جای رابطه از بالا به پایین ۶- ارزیابی پیوسته و۷- آموزه های مرتبط با مطب داری.نتیجه گیری: مطالب بیان شده در این مطالعه تا حدود زیادی ابعاد مختلف حرفه ای گری را پوشش داده است و راهکارهای فراونی را جهت اصلاح ساختار و ارتقای حرفه ای گری ارایه داده است.

Keywords:

پروفشنالیسم , حرفه ای گری , دانشجویان دندانپزشکی , اخلاق