عوامل موثر بر قصد مشارکت در برنامه ریزی شهری مشهد مقدس

یکی از سکونتگاه ها و مکان تجمع زیستی انسان از ابتدا تاکنون بوده اند، مجموعه های از عوامل زنده و پویا هستند و به عنوان یک منبع توسعه مطرح می باشند. برنامه ریزی شهری از جامعیت خاصی برخوردار می باشد و محتوای آن به نسبت عمق ارتباطی که با محیط شهر و ساکنان آن دارد، بسیار گسترده است. شاید کمتر دانشی را بتوان یافت که این چنین با رشته های مختلف علمی در ارتباط باشد، از آنها بهره گیرد و در عین حال برای خود رشته ای مستقل باشد. برنامه ریزی شهری یک سیستم است. بررسی تاثیر عوامل موثر بر قصد مشارکت در برنامه ریزی شهری (مورد مطالعه: شهر مشهد) هدف عمده پژوهش حاضر می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کلیه شهروندان شهر مشهد می باشد. طبق نرم افزار سمپل پاور تعداد ۱۵۹ شهروندان را به عنوان نمونه انتخاب کردیم. سپس با استفاده از پرسشنامه لی و همکاران (۲۰۲۰) که حاوی ۲۱ سوال بودند، داده ها را جمع آوری کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. ابزار گرد آوری در این پژوهش، پرسشنامه استاندارد بوده، که پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه برابر ۸۶۴/۰ و روایی نیز بر اساس نظر اساتید و خبرگان تایید شد. نتایج حاصل از نرم افزار مدلسازی معادلات ساختاری PLS نشان داد که جامعه مدنی بر قصد مشارکت در برنامه ریزی شهری تاثیر مثبت و معنی داری دارد. علاقه شخصی بر قصد مشارکت در برنامه ریزی شهری تاثیر معنی داری دارد. اثر اجتماعی بر قصد مشارکت در برنامه ریزی شهری تاثیر معنی داری دارد. محدودیت ها بر قصد مشارکت در برنامه ریزی شهری تاثیر معنی داری دارد

Keywords:

انگیزه های شهروندان , قصد مشارکت , برنامهریزی شهری