مقایسه فاکتورهای تنفسی در بیماران مبتلا به ندول تار صوتی و افراد سالم

مقدمه:گفتار مهمترین ابزار برقراری ارتباط بین انسانهاست و حاصل عملکرد هماهنگ سیستمهای تنفسی، آواسازی، تشدیدی و تولیدی می­باشد. امروزه افزایش فشارهای ناشی از زندگی اجتماعی و وجود محیطهای نامناسب مملو از مواد آلاینده، انواع مختلفی از اختلالات صوتی را موجب شده­است. در بین این اختلالات، ندول تارصوتی از شیوع بیشتری برخوردار است. با توجه به این امر که هوای مورد نیاز برای ارتعاش تارهای صوتی توسط سیستم تنفسی تامین می­شود و نامناسب بودن فاکتورهای تنفسی در بیماران مبتلا به ندول تارصوتی همواره مشاهده می­گردد، این پژوهش به بررسی انواع مختلف فاکتورهای تنفسی در بیماران مبتلا به ندول تارصوتی و مقایسه آن با افراد سالم پرداخته­است.مواد و روشها: این پژوهش از نوع مقطعی و توصیفی- تحلیلی است. جامعه مورد مطالعه۲۱ نفر، شامل۱۴ بیمار مبتلا به اختلال صوت ارجاع شده توسط متخصص گوش و حلق بینی و ۷ نفر سالم می باشند. با استفاده ازدستگاههای PCLX،LX-Strobe،ST۱Dysphonia حجم حیاتی، حجم جاری، حجم تنفس در حین آواسازی بیماران و افراد سالم اندازه­گیری شد و ازآزمونهای فیشر و آزمون من – ویتنی برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده گردید.نتایج: نشان می­دهد که بیماران مبتلا به ندول تارصوتی از نظر حجم حیاتی، حجم جاری، حجم تنفسی در حین آواسازی با فرکانسهای زیر، عادتی و بم، و همچنین زمان آواسازی با فرکانسهای زیر، عادتی و بم دارای تفاوت معناداری با افراد سالم می­باشند و ارتباط بین ندول تارصوتی و پیشینه خانوادگی معنادار نبوده­است.بحث و نتیجه­گیری: حجم ششها در افراد مبتلا به ندول تارصوتی کمتر از افراد سالم نیست. تنش زیاد در عضلات تنفسی در طی صحبت کردن به این بیماران اجازه نمی­دهد که از حجم ششهای خود به طور مناسب استفاده ­کنند و این امر موجب کاهش حجم تنفسی و در نتیجه اختلال سیستم آواسازی می­گردد.کلید واژه­ها: ندول صوتی، فاکتورهای تنفسی، سیستم آواسازی