مقایسه تاثیر دو روش درمانی سوزن خشک و آموزش اصلاح پاسچر بر پارامترهای درد، ناتوانی عملکردی گردن و آستانه فشاری در بیماران مبتلا به سندرم نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی (مطالعه مقدماتی)

مقدمه: نقطه ماشه ای در عضله تراپزیوس فوقانی، یافته شایعی در افراد مبتلا به دردهای ناحیه گردن است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو روش درمانی سوزن خشک (Dry needling) و اصلاح پاسچر بر پارامترهای درد، ناتوانی عملکردی گردن (Neck Disability Index یا NDI) و آستانه فشاری (Pressure threshold یا PT) در شرکت کنندگان مبتلا به سندرم نقاط ماشه ای عضله تراپزیوس فوقانی صورت گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و یک سوکور بود که در آن ۱۵ شرکت کننده به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه اول درمان سوزن خشک و فیزیوتراپی رایج، گروه دوم آموزش اصلاح پاسچر و فیزیوتراپی رایج و گروه سوم (گروه شاهد) فقط فیزیوتراپی رایج دریافت نمودند. اثرات درمانی از سه جنبه PT (آلگومتر)، شدت درد (Visual analogue scale یا VAS) و NDI طی سه مرحله (پایه، جلسه آخر و ۶ هفته بعد از درمان) مقایسه گردید.یافته ها: با وجود اثرات معنی دار هر یک از روش های درمانی در افزایش PT، کاهش شدت درد و NDI (۰۵۰/۰ > P)، اما هیچ کدام از روش های درمانی در جلسه آخر نسبت به دیگری برتری معنی داری نداشت (۰۵۰/۰ < P)؛ در حالی که ۶ هفته پس از درمان، دو گروه سوزن خشک و اصلاح پاسچر تغییرات معنی داری را نسبت به گروه شاهد نشان دادند (۰۵۰/۰ > P). توان آزمون آماری در متغیر VAS در آخرین جلسه و ۶ هفته بعد از درمان به ترتیب ۶۸ و ۷۹ درصد بود.نتیجه‎گیری: با توجه به تاثیرات مثبت گروه های درمانی در طی زمان و تفاوت معنی دار دو گروه درمانی سوزن خشک و اصلاح پاسچر نسبت به گروه شاهد ۶ هفته بعد از درمان، استفاده از این دو روش درمانی در شرکت کنندگان مبتلا به نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی توصیه می شود.

Keywords:

Needle , Posture , Trigger point , Trapezius mucle