اثربخشی درمان متمرکز بر کاربردشناسی زبان

مقدمه: مهارت های مکالمه ای، مهم ترین مهارت های کاربردشناسی زبان هستند. در میان مهارت های مکالمه ای، اصلاح مکالمه و درخواست توضیح در جلوگیری از شکست های ارتباطی نقش مهمی ایفا می کنند. از جمله اختلالاتی که نقایص برجسته کاربردشناسی زبان دارد، کودکان دارای اختلال ارتباط اجتماعی (Social communication disorder یا SCD) هستند که به دلیل نقص در مهارت های کاربرد شناختی و مکالمه ای، به طور مکرر با شکست های ارتباطی مواجه می شوند. بنابراین، ارایه درمان هایی که بر مهارت های مکالمه ای این کودکان متمرکز باشد، از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر درمان متمرکز بر مهارت های اصلاح مکالمه و درخواست توضیح در کودکان دارای SCD بود.مواد و روش ها: این مطالعه با طرحی مورد منفرد و به شیوه Multiple probe، بر روی سه کودک ۵ تا ۷ ساله دارای SCD مراجعه کننده به کلینیک گفتار درمانی انجام شد. آزمودنی ها از سه جلسه قبل تا سه جلسه بعد از درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند و انواع استراتژی های اصلاح مکالمه و درخواست توضیح طی ۱۲ جلسه درمانی ۴۰ دقیقه ای به آنان آموزش داده شد. داده ها بر اساس تحلیل چشمی نمودارهای رسم شده برای هر کودک در مهارت های ذکر شده و با استفاده از مقیاس IRD (Improvement rate difference) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تحلیل چشمی نمودارها و IRD نشان داد که همه آزمودنی ها در مهارت های اصلاح مکالمه و درخواست توضیح پیشرفت داشتند (برای مهارت اصلاح مکالمه IRD بیشتر از ۹۱ درصد و برای درخواست توضیح  ID بیشتر از ۸۳ درصد) و می توانستند انواع استراتژی های اصلاح مکالمه و درخواست توضیح را به کار ببرند.نتیجه‎گیری: اثربخشی برنامه درمانی متمرکز بر مهارت های اصلاح مکالمه و درخواست توضیح در کودکان دارای SCD قابل قبول بود.

Keywords:

Pragmatics , Conversational repair , Clarification request , Social communication disorder , Single subject study design