بررسی روابط متقابل بین استفاده و نگرش مادران و پدران نسبت به تنبیه بدنی در شادگان

زمینه: تنبیه بدنی یکی از روش های متداول انضباطی است. در تحقیقات قبلی، نگرشهای معنوی والدین نسبت به تنبیه بدنی پیشبینی کننده مهمی برای استفاده والدین از تنبیه بدنی است، در حالی که در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد روابط متقابل بین استفاده والدین و نگرش آنها نسبت به تنبیه بدنی وجود دارد. هدف: این تحقیق با هدف بررسی روابط متقابل بین استفاده و نگرش مادران و پدران نسبت به تنبیه بدنی در شادگان انجام شد. مواد و روش ها: داده ها در مجموع ۳۲۰ زوج پدر و مادر شادگان به همراه فرزندانشان ۱۰) تا ۱۱ ساله در ابتدا) از طریق تکنیکهای نمونه گیری آسان در دو نقطه زمانی، به فاصله یک سال جمع آوری شد. والدین اقدامات خود گزارشی از استفاده مادران و پدران و نگرش تنبیه بدنی را تکمیل کردند. کودکان اقدامات خود گزارش تنبیه بدنی والدین را تکمیل کردند. یافته ها: تجزیه و تحلیل متقاطع نشان داد که نگرش والدین نسبت به تنبیه بدنی در یک سال معین، استفاده آنها از تنبیه بدنی را در سال بعد هم برای مادرانβ =۰.۱۵وp<۰.۰۱و هم برای پدرانβ =۰.۱۰,p۰.۵=۰.۱۰، در حالی که تنبیه بدنی آنها در یک سال معین نگرش آنها را نسبت به آن در سال بعد پیش بینی نمی کرد ۰.۱۱ > BS,PS<۰.۰۵ نتیجه گیری: یافته ها نشان میدهد که روابط متقابل ظاهر نمیشود، تنها اثرات نگرش-رفتار برای مادران و پدران مشهود است، در حالی که اثرات رفتار-نگرش وجود نداشت. یافته های مطالعه حاضر اهمیت تغییر نگرش مطلوب مادران و پدران نسبت به تنبیه بدنی را هنگام انجام مداخلات پیشگیرانه مناسب برای کاهش استفاده از آن نشان میدهد.

Keywords:

تنبیه بدنی , والدین , نگرش