مقایسه شادکامی، انگیزه پیشرفت و هوش اجتماعی در دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم خانواده های تک فرزند و چندفرزند شهر اراک

پژوهش حاضر با هدف مقایسه شادکامی،انگیزش تحصیلی و هوش اجتماعی در دانش آموزان خانواده های تک فرزند و چند فرزند دوره دوم متوسطه شهر اراک انجام شد.این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش علی مقایسه ای بود.جامعه آماری این پژوهش کلیه فرزندان پسر خانواده های تک فرزند و چند فرزند دوره متوسطه دوم شهر اراک بودند که تعداد ۱۲۰ نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹)، پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس((۱۹۷۰، پرشنامه هوش اجتماعی ترومسو((۲۰۰۱ بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی و استنباطی که به کمک نرم افزار SPSS انجام شد، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد، میانگین شادکامی میان دانش آموزان پسر خانواده های چند فرزند بیشتر از دانش آموزان پسر خانواده های تکفرزند بود. میانگین انگیزش پیشرفت در دانش آموزان پسر خانواده های چند فرزند بیشتر از دانش آموزان پسر خانواده های تک فرزند بود.(انگیزش درونی و انگیزش بیرونی). میانگین هوش اجتماعی در دانش آموزان پسر خانواده های چند فرزند بیشتر از دانش آموزان پسر خانواده های تک فرزند بود (پردازش اطلاعات اجتماعی،مهارتهای اجتماعی و آگاهی اجتماعی).

Keywords:

شادکامی , انگیزش پیشرفت , هوش اجتماعی , خانواده ی تک فرزند