بررسی تاثیرات تاریخی، فلسفی و نظری بر آموزش هنر در دوران کودکی

این مقاله تاثیرات تاریخی و معاصر و دیدگاه های نظری در آموزش هنر دردوران کودکی را مورد بحث قرار میدهد. نویسنده معتقد است که پارادایم اصلی برای آموزش هنرهای تجسمی در این بخش مبتنی بر نظریه ها و فلسفه های توسعه ای، مترقی و روانتحلیلی با دوگانگی ذاتی فرآیند در مقابل محصول، دانشگاهی در مقابل غیرآکادمیک، ادغام در مقابل تفکیک هنرها، آزاد است. بازی در مقابل کارگردانی بزرگسالان و بازی در مقابل کار. اینن مقاله مجموعهای است حاوی تحقیق و سنجشگری تاریخی از برجستهترین دیدگاه های آموزشی اندیشمندان، آموزشگران، روان شناسان، و هنرمندان در باره هنر کودک. استدلال این مقاله بر آن است که برای درک عمیق موقعیت و مبانی فلسفی یک مدل آموزشی برخوردار از چنین توانایی و قدرت فراگیر، نیاز است ریشه ها و هویت تاریخی آن را بررسی نماییم. به دنبال این بحث، پیشنهاد میشود که این دوگانگیها مستلزم بحثهای قوی در مورد ارزش هنر و آموزش هنری در دوران کودکی با هدف نهایی یک مدل آموزش هنر در اوایل دوران کودکی بر اساس یک منطق معرفت شناختی استوار است. این مقاله میکوشد خاستگاه و سرچشمه های ایده “هنر کودک” و هویت تاریخی و تکامل آن و نسبت آن با عوامل هنری و اجتماعی را مورد مطالعه و واکاوی قرار دهد و توضیح دهد که چرا این دیدگاه خاص توانسته در بطن نظریه های آموزشی جایگاه برجستهای کسب کند. قابل توجه آن است که چنین پژوهشی نقش این دیدگاه را در شکل دادن به رویکرد آموزش هنر بر مربیان علاقمند و آموزگاران هنر آشکار میسازد.

Keywords:

فلسفه تعلیم و تربیت , تاریخ آموزش و پرورش , آموزش هنر , آموزش کودک