بررسی اثر سرمایه انسانی بر بهره وری در دو استان زنجان و قزوین

امروزه اهمیت سرمایه های انسانی در ارتقاء و رشد بهره وری به عنوان یکی از مهمترین گزینه ها مطرح می شود انسانها منابع جدید مولد ثروت هستند مشروط بر اینکه جزء سرمایه انسانی محسوب شوند صنایع کارخانه ای عامل جذب و اشتغال بخش عظیمی از جمعیت کشورها و آموزش نیروی کار از اینرو هدف این پژوهش بررسی تاثیر سرمایه انسانی بر بهره وری کل عوامل تولید، بهره وری نیروی کار و بهره وری سرمایه می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و دوره زمانی آن شامل سالهای ۱۳۹۵-۱۳۸۵ است جامعه آماری نیز شامل صنایع کارخانه ای ۱۰ نفر کارکن به بالا در دو استان زنجان و قزوین است. داده های مربوط بر اساس آخرین اطلاعات منتشر شده کدهای isic چهار رقمی صنایع کارخانه ای ۱۰ نفر کارکن به بالا در دو استان از مرکز آمار ایران جمع آوری شده است. آزمون فرضیه های پژوهش از طریق داده های پنل و با استفاده از تابع تولید کاب داگلاس و به روش حداقل مربعات معمولی توسط نرم افزار اقتصاد سنجی ایویوز برآورد شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سرمایه انسانی بر بهره وری کل عوامل تولید و همچنین بر بهره وری سرمایه در دو استان دارای اثر معناداری می باشد ولی سرمایه انسانی بر بهره وری نیروی کار در هر دو استان دارای اثر معناداری نمی باشد.

Keywords:

سرمایه انسانی , بهره وری نیروی کار , بهره وری سرمایه , بهره وری کل عوامل تولید