اولویت بندی تجهیزات بحرانی در ایستگاه تقویت فشار گاز با هدف برنامه ریزی تعمیرات و نگهداری مبتنی بر ریسک های HSE

گاز طبیعی یکی از منابع تجدید ناپذیر ارزشمند در کشور است که پس از شیرین سازی و جداسازی از طریق خطوط لوله برای مصارف صنایع و خانگی انتقال پیدا می کند. از آنجایی که فشار گاز انتقال یافته، در اثر عوامل مختلف از جمله اصطکاک و شیب و غیره کاهش می یابد، در طول مسیر خط لوله از ایستگاه های تقویت فشار گاز استفاده می شود. بهره برداران ایستگاه های تقویت فشار گاز، به منظور ارائه برنامه تعمیرات و نگهداری از تجهیزات و جلوگیری از صرف هزینه های هنگفت بازرسی، نیاز مبرم به اولویت بندی تجهیزات دارند. در این مطالعه مدلی بهینه جهت بررسی و اولویت بندی تجهیزات بحرانی ارائه شده است که علاوه بر کمی بودن، جزئیات بیشتری را نیز بر اساس معیارهای ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE) شامل می شود. با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره، تاپسیس (TOPSIS)، که به صورت کلی به ترتیب نزدیکی به راه حل ایده آل اهداف مورد بررسی (تجهیزات) را اولویت بندی می کند، نشان داده شد که توربین، کمپرسور و همچنین اسکرابرها مهم ترین (بحرانی ترین) تجهیزات مورد استفاده در ایستگاه تقویت فشار گاز می باشد. در ادامه نتایج بدست آمده با مدل ارایه شده توسط شرکت انتقال گاز مقایسه شد که بر اساس آن مدل پیشنهادی به دلیل کمی بودن، استفاده از روش های نوین تصیمیم گیری و همچنین جزئیات کامل تر و اولویت بندی معیار های مورد مطالعه، مدل قابل اطمینان تری نسبت به مدل شرکت انتقال گاز می باشد.

Keywords:

ایستگاه تقویت فشار گاز , تعمیرات و نگهداری , تاپسیس (TOPSIS) , تجهیزات بحرانی , HSE