نگاهی به برجام از دیدگاه حقوق بین الملل

برجام در ازای برخی تعهدات و محدودیت ها بر فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران, حقوق و مزایایی برای آن در زمینه های هسته ای, اقتصادی, مالی, پولی و بیمه ای پیش بینی کرده است. بسته شدن موضوع »ابعاد احتمالی نظامی« برنامه هسته ای ایران, خروج کشور از فصل هفت منشور ملل متحد, لغو تحریم های بین المللی شورای امنیت, اتحادیه اروپا و ایالات متحده در ارتباط با فعالیت های هسته ای ایران, تثبیت حقوق ایران در زمینه غنی سازی هسته ای و فناوری آب سنگین و و تعیین الزامات حقوقی نرم برای تسهیل همکاری های بین المللی ایران با دولت های پیشرفته هسته ای, از جمله مهم ترین دستاوردهای حقوقی است که برجام برای کشور در پی داشته است.( رضایی پیش رباط، (۱۳۹۵ برجام به عنوان محور سیاست خارجی تعاملی جمهوری اسلامی ایران، همچنان دریچه ای برای رفع تحریم های اقتصادی است و درعین حال پیشران دیپلماسی و چندجانبه گرایی در جهان را شکل می دهد. در این چارچوب، برجام به عنوان ابزاری مهم برای مقابله با روندهای یک جانبه گرا مورد استفاده قرار گرفته است.همچنین در نگاهی فراتر از حوزه سیاست خارجی، برجام به عنوان عاملی برای مقابله با روندهای ایران هراسی در منطقه و جهان شناخته شده است. تصویر ساخته شده از ایران به عنوان کشوری که فعالیتهای هسته ای نظامی مخفیانه داشته و حاضر به همکاری با جامعه جهانی نیست در هم شکسته شد. افکار عمومی در سطح بینالمللی شاهد همچنین یک سال صبوری ایران در برابر خروج امریکا از برجام و ناتوانی دیگر اعضا به ویژه اروپایی ها برای جبران این اقدام شریک راهبردی خود بود. همچنین نقش محوری ایران در برجام به عنوان یک توافق و تعهد بین المللی نشان داد که جمهوری اسلامی ایران کشوری مسوولیت پذیر و متعهد به تعهدات خود است و این آمریکا است که به تعهدات بین المللی خود پایبند نیست.

Keywords:

برجام , حقوق معاهدات , حقوق بین الملل , حقوق