اثر بخشی آموزش مهارت حل مساله برهوش اخلاقی و ادراک خویشتن

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر هوش اخلاقی وادراک خویشتن بود. در این پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، جامعه آماری پژوهش شامل۱۶۰۰دانش آموزان مدارس دخترانه مقطع دوم متوسطه (۱۶-۱۴ساله) شهر کهریزک در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ که در مدارس مشغول به تحصیل هستند می باشد و از روش نمونه گیری تصادفی ساده و گروه نمونه شامل۵۶ دانش آموز دختر مقطع متوسطه دوم در شهر کهریزک است و حجم نمونه بر اساس ماهیت پژوهش ۵۶ نفر که ۲۸ نفر گروه آزمایش و ۲۸ نفر گروه کنترل می باشد و جهت جمع آوری اطلاعات و دستیابی به نتایج مورد نظر اطلاعات از طریق برنامه مداخله ای- آموزشی مهارت حل مساله که توسط شور (۲۰۰۰) تهیه گردیده و پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و کیل (۲۰۰۵) و پرسشنامه تصور از خود بک(۱۹۷۸) استفاده شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها از طریق تحلیل کوواریانس تک متغیره انجام شد که بدین منظور فرضیه پژوهش مبنی بر وجود رابطه مثبت بین مهارت حل مساله با هوش اخلاقی و ادراک خویشتن وجود دارد. در مجموع  می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت حل مساله برهوش اخلاقی وادراک خویشتن تاثیر دارد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله برهوش اخلاقی وادراک  خویشتن موثر می باشد.

Keywords:

training problem solving skil , moral intelligence s , self-perception