رابطه ویژگی های شخصیتی، راهبردهای یادگیری و سبک های اسنادی با خود ناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان دبیرستان شهرکرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خود ناتوان سازی تحصیلی با ویژگی های شخصیتی، راهبردهای یادگیری و سبک های اسنادی در دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهر شهرکرد، انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۲۰۰ نفر از دانش آموزان سال اول دبیرستان های شهرکرد بود. پرسشنامه های های پژوهش شامل، الگوهای یادگیری سازگار، پرسشنامه پنج عامل شخصیت نئو، پرسشنامه ی اصلاح شده ی سبک اسنادیو پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری بود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۰ و با آزمون همبستگی وروابط چند گانه آن ها نیز با تحلیل رگرسیون بررسی شد. نتایج نشان داد که از بین ویژگی های شخصیتی، سه ویژگی روان رنجوری، تجربه پذیری و وظیفه شناسی رابطه معنی داری با خود ناتوان سازی تحصیلی داشتند و توانستند، این متغیر را پیش بینی کنند. راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی  نیز با خود ناتوان سازی تحصیلی رابطه معنی داری داشت. نتایج همبستگی در رابطه بین سبک های اسنادی با خود ناتوان سازی حاکی از معنی داری رابطه سبک اسناد شکست - بعد منبع و موفقیت –بعد منبع با خود ناتوان سازی بود. اما نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین این ابعاد، موفقیت- بعد منبع توان تبیین و پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی را داشت. در روابط چند گانه همه متغیرهای پیش بین نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی روان رنجوری، انعطاف پذیری و وظیفه شناسی، راهبرد یادگیری شناختی و فراشناختی و هم چنین سبک اسناد موفقیت بعد منبع، توان پیش بینی متغیر خود ناتوان سازی تحصیلی را دارند.

Keywords:

خود ناتوان سازی , ویژگی های شخصیتی , راهبردهای یادگیری , سبک های اسناد