قانون مدیریت خدمات کشوری در پرتو اصول شایسته سالاری

شایسته سالاری از یک سو لازمه ی موفقیت و پیروزی حرکت های اصلاحی و شرط بقا و تداوم نظام ها می باشد واز سوی دیگر بی تردید حکومت ها خود را بی نیاز از توجه به مفاهیم و آموزه های آن نمی دانند و هم چنین یکی از عوامل اساسی توانمندی دولت افزایش سطح دانش و تخصص مدیران و گردانندگان هر کشور است. جای تامل است که مقدمه ی پیاده سازی شایسته سالاری شناخت ویژگی ها و مولفه های شایستگی است.از اصول مهمی که در پیشرفت و توسعه جوامع اهمیت فراوانی دارد نیروی انسانی می باشد که در گام اول باید انتخاب نیرو براساس شاخصه و معیار هایی باشد که نتیجه آن معیار ها یک نیروی شایسته باشد ؛ علاوه بر این انجام کلیه فعالیت ها ی این مهم باید در چهار چوب قوانین مشخص و مدونی باشد تا این اقدامات و فعالیت ها به بهترین نحو ممکن انجام گیرد ، لذا قانونی که به اصول و نحوه انتخاب و به کار گیری نیروی انسانی توجه ویژه ای دارد قانون مدیریت خدمات کشوری می باشد. یکی از موارد مهم ما برای انجام این پژوهش بررسی میزان رعایت اصول شایسته سالاری در قانون مدیریت خدمات کشوری بود و اینکه آیا این قوانین اجرا شده اند یا نه؟ در طول این پژوهش که با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی انجام شده یافتیم که اصول شایسته سالاری و قانون مدیریت خدامت کشوری توامان مسیر پیشرفت و توسعه را برای جامعه فراهم می کنند، و توجه به یکی از این موارد و بی توجهی به مورد دیگر نمی تواند مسیر پیشرفت و توسعه جامعه را هموار سازد و تکیه بر یک مورد شرایط را برای اجرا نشدن مورد دیگر فرهم کرده بنابراین قانون خدمات کشوری در پرتو اصول شایسته سالاری دارای اهمیت فراوانی می باشد.

Keywords:

شایسته سالاری , خدمات کشوری , قانون , شایستگی , نیروی انسانی