تاثیر سرمایه اجتماعی بر فعالیت تجارت الکترونیکی در پاسخگویی به بحران کووید ۱۹(مطالعه موردی: شرکت های داروسازی و مواد شوینده)

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو عامل سرمایه اجتماعی و ایجاد دانش مشارکتی بر اقدامات پیشگیرانه تجارت الکترونیکی و تاثیر آنها بر چابکی سازمانی برای رسیدگی به چالش های همه گیری در بحران بیماری کووید ۱۹ است. این تحقیق از حیث نوع و ماهیت، توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی می باشد که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری آن برای شامل شرکت های داروسازی و تولید مواد شوینده در ایران می باشد. بر اساس جدول کرسجی و مورگان تعداد ۳۸۴ نفر از مدیران این شرکت ها جهت پاسخگویی به پرسشنامه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری با نرم افزار لیزرل مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج نشان داد که سرمایه اجتماعی نقشی محوری در ایجاد یک استراتژی آینده نگر برای تجارت به منظور بقای سازمانی و ایجاد انعطاف پذیری سازمانی در همه گیری دارد. این مطالعه تایید می کند که ایجاد دانش مشترک همچنین نقش مهمی در دستیابی به کنش تجارت الکترونیکی در پاسخگویی به همه گیری دارد. این یافته حاکی از آن است که ایجاد دانش مشترک در بین شبکه های گروه های کاری و سازمان هایی که منابع کافی را در اختیار دارند، مشاغل را قادر می سازد فرصت های جدیدی را برای دستیابی به فعالیت های تجاری الکترونیکی و انطباق با شرایط استثنایی کشف کنند. مطالعه حاضر نشان داد که ابتکار کسب و کار الکترونیکی و ایجاد دانش مشترک از عوامل چابکی سازمانی در طول بیماری همه گیر ویروس کرونا بوده است. در خلال چنین موارد همه گیرانه، اقدامات پیشگیرانه تجارت الکترونیکی نقشی محوری در تقویت توانایی یک شرکت برای درک تغییرات محیطی دارد و با استفاده از سیستم ها و شبکه های مبتنی بر وب به سرعت قادر به پاسخگویی سریع است.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , ایجاد دانش مشارکتی , چابکی سازمانی , اقدامات پیشگیرانه تجارت الکترونیکی , کووید ۱۹