رشد واژگانی و نحوی دوقلوهای ناهمسان فارسی زبان از ۲۱ تا ۳۱ ماهگی

پژوهش حاضر، رشد واژگانی و نحوی دوقلوهای ناهمسان فارسی­زبان به نام­های بهزاد و بهنام را در مدت ده ماه ( از آغاز ۲۱ ماهگی تا آغاز ۳۱ ماهگی) مورد بررسی قرار می­دهد. این پژوهش در صدد است تا دریابد که با وجود رشد دو کودک در محیط زبانی یکسان، چه تفاوت­ها و شباهت­هایی در سرعت و دامنه رشد نحوی و واژگانی این دوقلوها وجود دارد. داده­های این پژوهش از طریق  مشاهده و ثبت سریع داده­ها در دفترچه یادداشت، ضبط صدا و تصویر  با استفاده از  دوربین فیلمبرداری و دستگاه ضبط صدا و همچنین، دفتر یادداشت­های روزانه مادر دوقلوها که تولیدات زبانی کودکان در آن ثبت می­شد، گردآوری شده­اند.  بررسی داده­های گردآوری شده و تحلیل مقایسه­ای آن­ها در هر ماه، تفاوت چشم­گیری را میان رشد واژگانی و نحوی دوقلوها  نشان می­دهد. اگرچه در ماه­های اول پژوهش، بهزاد در مقایسه با برادر دوقلویش، بهنام، از توانایی زبانی بسیار بالاتری برخوردار بود، از ماه چهارم پژوهش افزایش قابل ملاحظه­ای در سرعت رشد واژگانی و نحوی بهنام مشاهده گردید. با توجه به این که محیط رشد زبانی این دوکودک، چه در خانواده و چه فضای مهد کودک، غالبا یکسان بوده است، وجود تفاوت در مراحل رشد واژگانی و نحوی این دو کودک را می توان به تفاوت در استعداد زبانی ذاتی و وراثتی این دو نسبت داد؛ زیرا دوقلوهای ناهمسان از ساختار کروموزومی کاملا یکسان برخوردار نیستند. نتایج این پژوهش نشان­دهنده فعالیت­های ذهنی خلاقانه در دو کودک است که وجود موارد متعددی از بسط و تعممیم افراطی گواهی بر این ادعاست.

Keywords:

رشد زبان , رشد واژگانی , رشد نحوی , زبان فارسی , دوقلوی ناهمسان