بررسی رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده, سبک های دلبستگی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول شهرستان قائم شهر سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و سبک های دلبستگی در دانش آموزان دوره متوسطه دوره اول صورت پذیرفت. شرکت کنندگان این پژوهش شامل ۲۴۰ نفر ۱۲۰) دختر و ۱۲۰ پسر) از دانش آموزان مدارس شهر قائم شهر بودند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان، پرسش نامه های الگوهای ارتباطی خانواده (کوئرنر و فیتزپاتریک، ( ۲۰۰۲ و سبک های دلبستگی (هازن و شیور، (۱۹۸۷ را تکمیل نمودند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ی ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها به کمک همبستگی درونی و تحلیل عاملی تعیین شد. نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول آزمون ها بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین جهت گیری گفت و شنود خانواده با دلبستگی ایمن رابطه مثبت معناداری وجود دارد درحالی که با سبک های ناایمن رابطه منفی دارد. از سوی دیگر بین جهت گیری همنوایی با سبک های ناایمن دوسوگرا و اجتنابی دلبستگی رابطه مثبت و با سبک ایمن رابطه منفی وجود دارد. در پایان، به منظور بررسی تفاوت های جنسیتی در متغیرهای پژوهش از آزمون آماری t برای گروه های مستقل استفاده گردید و مشخص گردید که در سبک های دلبستگی و ادراک از ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده، تفاوت های جنسیتی مشاهده نشد. نتیجه گیری : الگوهایارتباطی خانواده می تواند در سبک دلبستگی افراد ، سلامت و یا بیماری روانی آن ها موثر واقع شود.

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , جهت گیری گفت و شنود , جهت گیری همنوایی , سبک های دلبستگی , جنسیت