بررسی رابطه فضای مثبت آموزشگاه با عملکرد تحصیلی و سلامت دانش آموزان شهر زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه فضای مثبت آموزشگاه با عملکرد تحصیلی و سلامت دانش آموزان است. ۴۰۰ نفر از دانش آموزان شاغل به تحصیل در سال دوم و سوم نظری دبیرستان های دولتی شهر زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از روش های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار، همبستگی) و آمار استنباطی (رگرسیون چندگانه) استفاده شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته فضای مثبت آموزشگاه، پرسشنامه انگیزش درونی، پرسشنامه سلامت عمومی ۱۲) سوالی) و معدل تحصیلی سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که از طریق فضای مثبت آموزشگاه میتوان سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کرد. همچنین مشخص شد که از طریق فضای مثبت آموزشگاه می توان میزان انگیزش تحصیلی را پیش بینی کرد.

Keywords:

فضای مثبت آموزشگاه , پیشرفت تحصیلی , سلامت روان , انگیزش تحصیلی