بررسی رابطه سبک مدیریت کلاس معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش اموزان مدارس دوره دوم ابتدایی شهرخوی سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

این پژوهش بر آن است تا رابطه سبک مدیریت کلاس با یادگیری پیشرفت تحصیلی در بین دانش اموزان مدارس دوره دوم ابتدایی شهرستان خوی را بررسی نماید. در این پژوهش سبک های مدیریت کلاس در قالب سه سبک مداخله گرا، تعامل گرا و غیرمداخله گرا و در دانش اموزان به صورت کلی در نظر گرفته شده است. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. به همین منظور از میان جامعه دانش اموزان مدارش دوره دوم ابتدایی شهر خوی ۱۹۰۰ تعداد ۳۲۴ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. همچنین از میان جامعه معلمان این دو موسسه ۷۰ نفر به صورت تمام شماری انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات این پژوهش، پرسشنامه و از نوع بسته پاسخ می باشد. در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سبک مدیریت کلاس استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون چند متغیره استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها،فرضیه تحقیق مبنی بروجود رابطه میان سبک مدیریت کلاس با پیشرفت تحصیلی تایید گردید. هم چنین نتایج نشان می دهند ، رابطه میان این متغیرها معکوس می باشد، بدین معنی که هرچه نمرات سبک مدیریت کلاس کاهش می یابد ] یعنی از سبک مداخله گر به سمت سبک تعاملی پیش می رود [ ، پیشرفت تحصیلی دانش اموزان افزایش می یابد.

Keywords:

سبک مدیریت کلاس , پیشرفت تحصیلی , مدرسه , معلم , دانش اموزان