بررسی رابطه بین ویژگی های آنتروپومتریکی با آسیب های شایع دانش آموزان دونده شهرستان بجنورد

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های آنتروپومتریکی با آسیب های شایع دانش آموزان دونده شهرستان بجنورد بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بوده که داده های آن به صورت میدانی و اندازه گیری های کمی جمع آوری شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دوندگان دانش ­آموز دختر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل دادند که ۶۰ نفر از آن ها که در رشته های سرعت (۳۰نفر)، نیمه استقامت (۱۵ نفر) و استقامت (۱۵ نفر) فعالیت داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت اندازه گیری و جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اسماعیلی و همکاران (۱۳۹۳)، متر نواری، ترازو دیجیتال، کولیس، گونیامتر و همچنین از خط کش استفاده شد. برای بررسی نحوه توزیع داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنف استفاده شد. در این بین با توجه به توزیع غیرطبیعی و طبیعی متغیرهای مختلف از آزمون های خی دو و ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS۲۱ استفاده شد (p<۰/۰۵). نتایج نشان داد که بین وزن با پلانتارفاشییت و سن با تاندونیت آشیل در دوندگان ارتباط معنی داری وجود دارد. از سوی دیگر بین طول ران با کشیدگی همسترینگ نیز ارتباط معنی داری مشاهده شد. ولی بین سایر ابعاد آنتروپومتریک با آسیب های دوندگان ارتباط معنی داری مشاهده نشد. نتیجه­ گیری می­ شود مربیان و معلمان ورزش دانش ­آموزان دونده را از ابعاد آنتروپومتریک و همچنین آسیب ­های شایع در ورزشکاران دونده، آگاه کنند و برای تمرین اصولی و صحیح و پیشگیری از آسیب، دانش­ آموزان را با کارگاه­ های آموزشی توجیه کنند.

Keywords:

آنتروپومتریک , آسیب شناسی , دوندگان , دانش ­آموزان.