بررسی رهیافت های جراحی سزارین در سخت زایی گاو

سزارین یکی از مداخلات جراحی است که در شرایط سخت زایی با باز کردن حفره شکمی توسط رهیافت های مختلف انجام میشود. اگر انجام سزارین ضروری تشخیص داده شود، اقدام هر چه زودتر از به خطر افتادن سلامت گله، کاهش تولیدات و در نتیجه ضرر اقتصادی جلوگیری می کند. در انجام سزارین علاوه بر سلامت دام و جنین، مواردی از قبیل نژاد دام، فضا، حضور دستیار و تجربه دامپزشک نیز اهمیت دارند. چندین رهیافت جراحی برای سزارین وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاصی دارند. با این حال، اکثر جراحان در بارداریهای عادی از سلیوتومی تهیگاه چپ ایستاده استفاده میکنند. انجام این روش در سمت راست حیوان احتمال بیرون زدگی روده را افزایش میدهد. روش های تهیگاه را می توان در حالت خوابیده به پهلو نیز انجام داد که دسترسی به رحم را سخت تر می کند. در روش های دیگر از جمله رهیافت های شکمی برش میانی، کنار خط میانی و شکمی جانبی، دسترسی به رحم آسان تر است و جای زخم به ندرت باقی می ماند ولی امکان فتق و بیرون زدگی احشا وجود خواهد داشت. رهیافت مایل در تهیگاه چپ نیز به وفور استفاده می شود زیرا در این روش رحم به راحتی خارج می شود و از آلودگی حفره صفاقی جلوگیری می شود.

Keywords:

سخت زایی , جراحی سزارین , رهیافت محوطه بطنی , باروری در گاو , سلامت گاو , سلامت گوساله