مطالعه پدیدار شناختی نگرش دانش آموزان نسبت به فعالیت های پرورشی و ارائه راهکارها

پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر نگرش دانش آموزان نسبت به فعالیت های پرورشی و ارائه راهکارها است. این پژوهش بنیادی و به روش کیفی است و با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش-آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان اسفراین در سال تحصیلی ۱۴۰۱_۱۴۰۲ و ۹۰ نفر به برای نمونه انتخاب شده است. که نمونه ها به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و ادراکات آنها از تاثیر فعالیت های پرورشی مدارس از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری شد و به منظور تحلیل یافته ها از روش هفت مرحله ای کلایزی استفاده شد. تجزیه و-تحلیل داده ۲۷ مضمون فرعی شناسایی و در ۱۲ مضمون اصلی طبقه بندی شد. ۱۲ مضمون اصلی نیز در ۴ بعد مدل نظری کروکر ساختار یافتند یافته های پژوهش نیز به صورت جدول هایی طبقه بندی و ارائه شدند نتایج این پژوهش نشان می دهد که باید بستر اجتماعی مناسب برای ایجاد و گسترش فعالیت های پرورشی در مدرسه ایجاد شود و مشارکت بیشتر والدین در امور مدرسه خصوصا در فعالیت های پرورشی تسهیل شود. ضمن اینکه مشارکت نهادهای مردمی در امر آموزش وپرورش بسیار مهم به نظر می رسد و در نهایت همسویی بیشتر در امر آموزش بین نهاد خانواده و مدرسه هم در بعد محتوا و هم در شیوه آموزش ضروری است.

Keywords:

نگرش , فعالیت های پرورشی , دانش آموزان , متوسطه دوم.