مدلسازی و ارزیابی زیستگاه مناسب و بالقوه توزیع پراکنش گذشته، حال و آینده زیر گونه Eumeces schneiderii princeps (Eichwald ۱۸۳۹) در ایران

چکیدهامروزه، مطالعه تغییرات و در نتیجه تاثیرات آب و هوا در گذشته، حال و آینده، بر توزیع و پراکندگی گونه های جانوری و نیز گونه های گیاهی و همبستگی توزیع پراکنش های آنان با تغییرات اقلیمی در محدوده پراکنش گونه ها در حال افزایش است . گونه اسکینک اشنایدر Eumeces schneiderii (Daudin ۱۸۰۲) دارای شش زیرگونه شناخته شده در کل محدوده پراکندگی خود می باشد که یک زیرگونه آن شامل E.s.princeps (Eichwald ۱۸۳۹) از ایران ثبت شده است. این زیرگونه در عراق، شرق ترکیه، غرب و شمال ایران، جمهوری های قفقاز به سمت غرب تا شرق گرجستان و به سمت شرق تا دامنه های کپه داغ پراکنش دارد. در مطالعه حاضر، با استفاده از نرم افزار MaxEnt نحوه توزیع پراکنش احتمالی این زیرگونه در گذشته (۱۲۰۰۰۰ سال قبل) ، پراکنش حال حاضر و نواحی پراکنش بالقوه آن در آینده (سال ۲۰۷۰ میلادی) با استفاده از دادهای اقلیمی مدل سازی شد و زیستگاه های مناسب در گذشته و آینده و توزیع فعلی آن ها تعیین گردید. شش لایه شامل میانگین دمای سردترین فصل، بارش مرطوب ترین فصل، حداکثر دمای گرم ترین ماه، محدوده سالانه دما، فصلی بودن دما و میانگین دمای مرطوب ترین فصل بعنوان لایه های موثر در پراکنش این تاکسون شناخته شدند. نتایج مدل سازی نقشه های خروجی با میانگین AUC بالاتر از ۸۵/۰ نشان داد که دامنه حضور این تاکسون از قسمتهای جنوبی تر در گذشته به سمت عرض های شمالی تر در آینده گسترش خواهدیافت و دو عامل اقلیمی میانگین دمای سردترین فصل و بارش طی مرطوب ترین فصل بیشترین تاثیر را در پراکنش این تاکسون نشان دادند.

Keywords:

داده های اقلیمی , مدلسازی زیستگاه , اسکینک اشنایدر , ایران