اثر سیاه دانه و زیره سیاه بر رشد، افزایش وزن و فراسنجه های خونی بره های پرواری در شرایط چرای در مرتع

در این مطالعه، تاثیر تغذیه سیاه دانه و زیره ­سیاه بر رشد، متابولیت­های خونی، هورمون­های تیروئیدی و فعالیت آنزیم­های کبدی بره­ها در شرایط چرای در مرتع بررسی شد. تعداد ۲۴ راس بره نر سنجابی با سن چهار تا پنج ماه (وزن زنده ۹/۰±۳۰ کیلوگرم) به مدت ۷۰ روز در چهار گروه شش راسی در قالب طرح کاملا تصادفی به تیمارهای آزمایشی اختصاص داده شدند. تیمارها شامل گروه ۱: شاهد (علوفه مرتعی)، گروه ۲: علوفه مرتعی به­علاوه ۳/۰گرم زیره ­سیاه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، گروه ۳: علوفه مرتعی به­علاوه ۳/۰ گرم سیاه­ دانه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و گروه ۴: علوفه مرتعی به­علاوه ۱۵/۰ گرم زیره­ سیاه + ۱۵/۰ گرم سیاه دانه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بودند. نمونه های خون بره ها در روزهای اول، ۳۵ و ۷۰ دوره آزمایش جمع آوری شدند. بره­ها هر دو هفته یک بار وزن­کشی شدند. تغذیه سیاه­ دانه و زیره­ سیاه بر افزایش وزن و رشد بره­ها تاثیر معنی داری نداشت، اما موجب افزایش غلظت پروتئین­ کل خون در تیمارها نسبت به گروه شاهد شد. میزان اوره خون بره­های دریافت ­کننده هر دو مکمل نسبت به گروه شاهد کاهش یافت. غلظت تیروکسین در بره های تغذیه ­شده با جیره حاوی زیره­ سیاه بیشتر از سایر گروه ها بود (۰۵/۰>P). فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین­­آمینوترانسفراز در گروه­های دریافت ­کننده مکمل­های­ گیاهی کمتر از گروه شاهد بود (۰۵/۰P<). در مجموع، نتایج این آزمایش نشان داد تغذیه سیاه دانه و زیره­ سیاه به عنوان مکمل گیاهی در مقادیر ذکر شده منجر به بهبود برخی فراسنجه های خونی شد، اما بر عملکرد رشد تاثیر معنی داری نداشت.

Keywords:

آنتی اکسیدان , آنزیم های کبدی , گیاه دارویی , متابولیت های خون , هورمون های تیروئیدی