بررسی و مقایسه میزان استرس شغلی در کارکنان یکی از بیمارستانهای خصوصی شهر تهران دردوران قبل و بعد از شیوع اپیدمی کوید - ۹

زمینه و هدف: استرس بیماری شایع قرن حاضر و عامل یک سوم بیماریها و غیبتهای کاری کادر مراکز بهداشتی درمانیاست. شغل و مسائل شغلی از مهمترین عوامل ایجاد کننده استرس میباشد . این روزها با وجود اقداماتی که برای جلوگیری از گسترش بیماری کرونا انجام شده است، همه گیری این بیماری موجی از استرس را در بین مردم ایجاد کرده است. مقدار کم این استرس میتواند به واکنشهای مثبت و درست در مقابل بحران بیماری منجر شود خصوصا در بین کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی شیوع استرس شغلی ناشی از مواجهه با بیماران کوید در روند کاری و روابط کاری شاغلین بسیار تاثیرگذار بوده است. این مطالعه با هدف بررسی استرس شغلی در کارکنان درمان و غیر درمانی یکی از بیمارستانهای خصوصی شهر تهران در دوران قبل و بعد از شیوع اپیدمی کوید ۱۹- انجام شده است.روش کار: در این مطالعه توصیفی ۳۸۸ نفر از کادر درمان و غیر درمان یکی از بیمارستانهای خصوصی شهر تهران در سال ۱۳۹۹ با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استرس شغلی HSE جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS و Excel تحلیل گردیده است. بررسی در هر هفت حیطه نیاز و تقاضا، کنترل، پشتیبانی مدیریت، پشتیبانی همکار، روابط، نقش و تغییر مورد سنجش قرار گرفته است.یافته ها: در ارزیابی سال ۱۳۹۷ که قبل از شیوع اپیدمی کوید صورت گرفته است کلیه رده های شغلی در هفت حیطه سنجش روند نرمال و مشابهی را داشته و تنها در دو گروه رادیولوژی و CSSD در حیطه کنترل و پشتیبانی مدیریت و حیطه نقش و تغییر کمترین امتیاز استخراج شده است. ولیکن در ارزیابی سال ۱۳۹۹ که در دوران اپیدمی کوید بوده است روند متفاوت بوده و خصوصا در زمینه روابط امتیاز کمی در گروه های شغلی خصوصا پرستار و درمان دریافت شده است.نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که عامل اصلی و موثر در فزایش استرس شغلی و کم شدن امتیازات سنجش مربو به شیوع اپیدمی کوید، ایجاد فاصله گذاری اجتماعی و ترس از مواجهه با بیماران کوید بوده است.

Keywords:

استرس شغلی , کوید-۱۹ , بیمارستان , HSE