بررسی میزان پایداری کاربری زمین شهری (نمونه ی موردی: شهر بابلسر)

کاربری زمین های شهری همواره نقش موثری در شکل دهی به فرم شهر و ارزش های آن داشته اند. فعالیت های صورت گرفته در هر یک از قطعات بر اقتصاد و هویت اجتماعی و فرهنگی شهر به شدت تاثیر گذار است، به صورتی که می تواند فروپاشی یا ادامه ی حیات آن را متضمن گردد. توسعه ی پایدار کاربری زمین در پی آن است تا با بررسی معیار های کیفی کاربری ها رویکردی تازه در مباحث برنامه ریزی کاربری زمین ایجاد نماید. در این مقاله با بررسی شاخص های کیفی-کالبدی موثر بر کاربری های زمین شهری با تاکید بر توسعه ی پایدار کاربری زمین، نقشه هایی استخراج گردید که نشانگر میزان پایداری هر یک از قطعات زمین های محدوده بود. ابتدا پس از استخراج معیار های مرتبط با موضوع، وضعیت کاربری های زمین محدوده و مساحت هر یک از آن ها مورد بررسی قرار گرفت، سپس با توجه به سطح بندی انجام شده برای میزان مطلوبیت هر یک با توجه به شرایط شان، میزان مطلوبیت کاربری ها از نظر پایداری بدست آمد و پیشنهادات مرتبط با آن به منظور بهبود وضعیت صورت گرفت.

Keywords:

توسعه ی پایدار , کاربری زمین , پایداری کاربری زمین , بافت تاریخی , پایداری کاربری , هویت شهر