ارزیابی دیدگاه شفلر درباره مدل تدریس عقلانی از منظر دانش ضمنی

شفلر در بررسی رابطه میان عقل و تدریس به طرح مدل های فلسفی تدریس پرداخته است. بر همین اساس او سه مدل تدریس با عناوین تاثیری، بینشی و قاعده مند را معرفی و نقاط ضعف و قوت آن ها را مورد سنجش قرار داده است. او سپس آموزه اصلی خود در زمینه آموزش با عنوان مدل تدریس عقلانی را معرفی کرده است که مبتنی بر جایگاه ویژه عقلانیت و پرورش قوای استدلال و نقادی در میان دانش آموزان همراه با نوعی احترام به قوه قضاوت و سنجش خردورزانه دلایل ارائه شده به آن ها است. این نگرش مورد نقادی های متعددی قرار گرفته است که به مهم ترین آن ها اشاره خواهد شد. اما پرسش مهم این است که آیا نمی توان تدریس را به شیوه های دیگری به غیر از بحث عقلانی صورت داد و چرا باید از میان شیوه های گوناگونی که منجر به یادگیری می شوند نقش توجیه عقلانی را برجسته تر کرد؟ این پژوهش با روش تحلیل مفهومی به بررسی ابعاد نظریه شفلر درباره نسبت میان عقلانیت و تدریس پرداخته است. هدف پژوهش تحلیل و نقادی دیدگاه شفلر از منظر دانش ضمنی و پیشنهاد مدل تدریس ضمنی به عنوان الگوی جایگزین است. یافته پژوهش حکایت از آن دارد که مدل عقلانی تدریس با تکیه بر قوای شناختی رویکردی تک بعدی به پرورش دانش آموز اتخاذ کرده است. در مقابل، مدل تدریس ضمنی با ماهیت زمینه ای و الگوگریز خود در عوض دانش گزاره ای و متون درسی به موجب درک شهودی و بهره گیری از زبان ضمنی موجب آشنایی با ارزش ها و ایجاد حس همدلی میان آموزگار و دانش آموز می شود.

Keywords:

تاثیر , بینش , قاعده مندی , دانش ضمنی , تدریس ضمنی