بررسی وضعیت امنیت غذایی در کودکان ۶ تا ۵۹ ماهه و ارتباط آن با برخی عوامل اقتصادی- اجتماعی خانوار در محله مهدی آباد شهر شیراز در سال ۱۳۹۷

مقدمه: ناامنی غذایی طی دو دهه گذشته به عنوان مشکل عمده سلامت عمومی، توجه مردم، متخصصان و سیاست گذاران را به خود جلب کرده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی وضعیت امنیت غذایی در کودکان ۶ تا ۵۹ ماهه و ارتباط آن با برخی عوامل اقتصادی- اجتماعی خانوار در محله مهدی آباد شهر شیراز در سال ۱۳۹۷ بود. روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی بر روی ۳۵۳ خانوار ساکن محله مهدی آباد شیراز انجام گرفت. داده های جمعیتی، اجتماعی و اقتصادی خانوارها از طریق پرسش نامه اطلاعات عمومی جمع آوری و وضعیت امنیت غذایی با استفاده از پرسش نامه ۱۸ گویه ای امنیت غذایی خانوار United States Department of Agriculture (USDA) سنجیده شد. از آزمون One-way ANOVA به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: شیوع ناامنی غذایی در خانوارهای مورد بررسی، ۵/۷۴ درصد بود؛ به طوری که ناامنی غذایی بدون گرسنگی و با گرسنگی به ترتیب ۸/۲۵ و ۷/۴۸ درصد گزارش شد. ناامنی غذایی ارتباط معنی داری با لاغری، اضافه وزن، کم وزنی و چاقی داشت (۰۰۱/۰ > P). ناامنی غذایی با کوتاه قدی رابطه معنی داری را نشان داد (۰۴۰/۰ = P). بر اساس یافته ها، ارتباط معنی داری بین ناامنی غذایی و سطح تحصیلات، طبقه شغلی سرپرست و وضعیت تملک مسکن مشاهده گردید (۰۰۱/۰ > P). نتیجه گیری: جمعیت مورد بررسی دچار ناامنی غذایی بود و ارتباط مثبت معنی داری را با برخی عوامل مانند شغل سرپرست و مالکیت خانه نشان داد. تعداد کودکان لاغر، دارای اضافه وزن و چاق در گروه ناامنی غذایی بیشتر بود. بنابراین، با در نظر گرفتن تسهیلاتی برای خانوارهای ساکن این منطقه، می توان شیوع ناامنی غذایی را تقلیل داد.

Keywords:

Nutrition surveys , Food security , Child , Socioeconomic factors , بررسی های تغذیه , امنیت غذایی , کودک , عوامل اجتماعی- اقتصادی