تاثیر ۸ هفته تمرینات ترکیبی و پلایومتریک بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و مهارتی والیبالیست های جوان

هدف: هدف از این پژوهش تاثیر اجرای ۸ هفته تمرین های پلایومتریک و ترکیبی بر عملکرد جسمانی و مهارتی والیبالیست ها بود. روش تحقیق: ۲۱ والیبالیست جوان تمرینکرده با میانگین سنی ۲ ± ۲۰ سال توسط محقق به ۳ گروه کنترل، پلایومتریک و ترکیبی تقسیم شدند. از پرتاب توپ طبی برای توان بالاتنه، آزمون تی برای چابکی و همچنین پاس ساعد، پاس پنجه، سرویس در حالت استراحت و در حالت فعالیت بدنی برای سنجش استفاده شد. یافته ها: از آزمون شاپیرو _ ویلک برای بررسی توزیع طبیعی داده ها و از آزمون تحلیل کوواریانس برای مقایسه گروه ها استفاده شد. درنهایت از آزمون تعقیبی توکی برای تشخیص محل تفاوت استفاده شد . نتایج نشان داد، در توان بالاتنه، تمرین های ترکیبی اثر معنادارتری نسبت به تمرین پلایومتریک داشته است ۰۰۱˂p . همچنین تمرین های ترکیبی نسبت به گروه پلایومتریک و گروه کنترل تاثیر معنادارتری بر مهارت های اختصاصی داشته است. در آزمون تی (چابکی) نیز تمرین ترکیبی اثر بیشتری نیز داشته است ۰۰۱˂p . نتیجه گیری: با اجرای تمرین های پلایومتریک و به ویژه ترکیبی میتوان فاکتورهای آمادگی جسمانی و همچنین مهارت های اختصاصی راارتقا داد.

Keywords:

قدرت بالاتنه , والیبال , توان , مهارت اختصاصی , چابکی , پلایومتریک