اثر عصاره آویشن شیرازی بر جمعیت میکروبی روده، کلسترول و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های حاوی چربی و بدون آن

این آزمایش با استفاده از ۲۴۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفیبا ۶ تیمار، ۴تکرار و ۱۰ قطعهپرنده در هر تکرارانجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱، ۲- جیره­های فاقد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، ۳، ۴- جیره حاوی ۵/۰ درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره و ۵، ۶- جیره حاوی ۵/۰ درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در دو هفته آخر، بودند. شاخص­های عملکردی جوجه­ها (افزایش وزن، مصرف و ضریب تبدیل خوراک) به­صورت هفتگی اندازه­گیری و دوره­ای مقایسه شدند. تعیین جمعیت میکروبی و محتوای کلسترول گوشت روی ۲ جوجه از هر تکرار در سن ۴۲ روزگی انجام­ شد. جیره­های حاوی چربی، افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در مقایسه با جیره­های بدون چربی داشتند (۰۵/۰>P). استفاده از عصاره آویشن شیرازی اثر معنی­داری بر عملکرد جوجه­های گوشتی نداشت (۰۵/۰عصاره آویشن شیرازی اثر معنی­داری روی وزن نسبی اجزاء لاشه و اندام­های گوارشی نداشت (۰۵/۰P>). بطور کلی در این آزمایش استفاده از عصاره آویشن شیرازی به مدت ۴۲ روز در جیره جوجه­های گوشتی منجر به کاهش کلسترول عضله ران در طی ذخیره­سازی و بهبود جمیعت میکروبی روده شد.

Keywords:

جوجه های گوشتی , چربی جیره ای , عصاره آویشن شیرازی , کلسترول گوشت , میکروفلور روده