بررسی اثرات مکمل جیره ای عصاره آویشن شیرازی و دوره های زمانی استفاده از آن روی عملکرد، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی
Publish place: Animal Production Research، Vol: 4، Issue: 3
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 124
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARGU-4-3_004
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1401
Abstract:
در این آزمایش ۳۳۶ جوجه یکروزه راس در قالب یک طرح کاملا تصادفی به ۷ تیمار جیرهای در طی دوره ۴۲ روزه اختصاص یافتند. هر تیمار جیرهای از ۴ تکرار و هر تکرار از ۱۲ جوجه تشکیل شده بود. جیرههای آزمایشی شامل: ۱) جیره پایه (تیمار شاهد، بدون عصاره آبی آویشن شیرازی(، ۲و ۳) جیره پایه + ۵/۰ و ۱ درصد از عصاره آویشن به مدت ۴۲ روز، ۴ و ۵) جیره پایه + ۵/۰ و ۱ درصد از عصاره آویشن به مدت ۱۴ روز پایانی و ۶ و ۷) جیره پایه + ۵/۰ و ۱ درصد از عصاره آویشن به مدت ۷ روز پایانی آزمایش بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک بهصورت هفتهای و جمعیت میکروبی ناحیه ایلئوم در روزهای ۲۱ و ۴۲ اندازهگیری شدند. تیمارهای با بیشترین مدت زمانی استفاده از سطوح ۵/۰ و ۱ درصد عصاره آویشن شیرازی (۴۲ روز) سبب کاهش معنیدار خوراک مصرفی (۷۸/۹۷ و ۶۷/۹۹ گرم) در مقایسه با گروه شاهد (۰۶/۱۰۱ گرم) شدند (۰۵/۰P<). استفاده از سطح ۱ درصدی عصاره و همچنین افزایش مدت زمان استفاده از آن منجر به بهبود ضریب تبدیل خوراک (۵۳/۱) در مقایسه با تیمار شاهد (۶۸/۱) شد (۰۵/۰P<). تیمارهای جیرهای تاثیر معنیداری بر راندمان لاشه و اجزاء آن نداشتند (۰۵/۰P>). استفاده از سطح ۱ درصدی عصاره به مدت ۴۲ روز منجر به افزایش معنیدار وزن نسبی تیموس (۷/۰درصد) در مقایسه با شاهد (۵۵/۰ درصد) شد (۰۵/۰P<). سطوح ۵/۰ و ۱ درصدی عصاره آویشن شیرازی بهترتیب منجر به کاهش و افزایش معنیدار جمعیتهای اشرشیاکلی (۵۷/۵ و ۳۴/۵ در مقابل ۱۶/۶) و لاکتوباسیلوس (۶۷/۶ و ۷۸/۶ در مقابل ۲۲/۶) ناحیه ایلئوم در سن ۲۱ روزگی و همچنین کل دوره پرورش شدند (۰۵/۰P<). با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از ۱ درصد عصاره آویشن شیرازی به مدت ۴۲ روز در جیره جوجههای گوشتی منجر به بهبود ضریب تبدیل غذایی و جمعیت میکروبی روده پرنده شد.
Keywords:
Authors
فاطمه محمدپور
دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
حسن درمانی کوهی
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
مازیار محیطی اصلی
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :