اثر تغذیه قارچ خوراکی و گیاه مرزه بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و سیستم ایمنی بلدرچین ژاپنی

به منظور بررسی اثر قارچ خوراکی و مرزه بر عملکرد و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و پاسخ­های ایمنی هومورال از ۱۲۰ قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با ۶ تیمار آزمایشی، ۴ تکرار و ۵ قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. طول دوره پرورش پنج هفته بود. گروه­های آزمایشی شامل: شاهد (بدون افزودنی غذایی)، آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین (ppm ۱۵)، قارچ خوراکی و گیاه مرزه، هرکدام در دو سطح (۱۰ و ۲۰ گرم بر کیلوگرم) بودند. شاخص های عملکرد به صورت هفتگی اندازه گیری و برای کل دوره گزارش شد. به منظور بررسی پاسخ ایمنی هومورال، ۲/۰ میلی لیتر سوسپانسیون گلبول قرمز گوسفند در ۲۸ روزگی تزریق و تعیین عیار پادتن تولید شده به روش هماگلوتیناسیون در ۳۵ روزگی انجام شد. همچنین واکسن نیوکاسل B۱ در سن ۲۱ روزگی برای همه پرنده ها استفاده شد و دو هفته بعد تیتر آنتی بادی تعیین شد. جهت تعیین قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، دو گرم اکسید تیتانیوم در کیلوگرم خوراک به عنوان نشانگر خارجی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد وزن بدن در پایان دوره و افزایش وزن بدن تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (۰۵/۰قارچ خوراکی و سطوح ۱ (۱/۶۶۱ گرم) و ۲ (۸/۵۸۹ گرم) درصد مرزه موجب افزایش مصرف خوراک در مقایسه با گروه شاهد شد (۰۵/۰P<). قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (۰۵/۰بلدرچین با سطوح ۱ و ۲ درصد قارچ خوراکی و مرزه، اثر مثبتی بر عملکرد و قابلیت هضم ظاهری خوراک نداشت، اما افزودن ۲ درصد قارچ خوراکی، موجب افزایش تولید پادتن علیه آنتی ژن گلبول قرمز گوسفند در مقایسه با گروه شاهد و آنتی بیوتیک شد.

Keywords:

بلدرچین , سیستم ایمنی , عملکرد , قابلیت هضم , قارچ خوراکی , مرزه