آسیب شناسی کتاب های آموزشی عروض مدارس و دانشگاه ها

در کتاب­های آموزشی عروض مدارس و دانشگاه­های کشور از سال­های بعد از انقلاب اسلامی تاکنون، روش خاصی حاکم بوده که با روش سنتی عروض متفاوت است. تقی وحیدیان کامیار و سیروس شمیسا، دو تن از مولفان این کتاب­های آموزشی هستند که کتاب­هایشان در این سال­ها بیشترین نقش را در آموزش عروض در مدارس و دانشگاه­ها داشته است. هردوی این مولفان که روش آن ها بسیار به هم نزدیک است، مدعی هستند که روششان علمی و نسبت به روش سنتی بسیار ساده­تر و کارآمدتر است؛ اما چون این روش به تنهایی قادر به تبیین همه ی مسائل عروض نیست، ایشان مدعی هستند که این روش را هرجا که لازم بوده است، با روش سنتی تلفیق کرده ­اند. در این گفتار ما کتاب های آن ها را با روش توصیفی- تحلیلی موردنقد و بررسی قرار داده و نشان داده­ایم که هردوی این مولفان در تلفیق کردن روش علمی عروض با روش سنتی ناموفق بوده اند؛ بنابراین از تبیین و توضیح بسیاری از مسائل اساسی علم عروض عاجز مانده­اند و با راه حل­هایی که ارائه داده­اند و روشی که  در پیش گرفته­اند، نه تنها مباحث این دانش ادبی را برای دانشجویان و دانش­آموزان آسان تر نکرده­؛ بلکه آن را پیچیده­تر و دشوارتر کرده اند و عملا عروض­آموزان را به بیراهه کشانده و سرگردان کرده­اند و مانع دستیابی ایشان به اصول و قواعد درست این دانش ادبی شده­اند.

Keywords:

آسیب­ شناسی , آموزش عروض در دانشگاه­ها , آموزش عروض در مدارس , تقی وحیدیان کامیار , سیروس شمیسا , عروض فارسی