نقش میانجی بهسازی منابع انسانی در رابطه بین مدیریت دانش بر عملکرد شغلی معلمان

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی بهسازی منابع انسانی در رابطه بین مدیریت دانش بر عملکرد شغلی معلمان متوسطه دوم شهر کرج می باشد. پژوهش حاضر از حیث هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر روش پژوهش، از دسته پژوهش های همبستگی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش معلمان متوسطه دوم شهر کرج به تعداد ۷۶۹۰ نفر می باشد. با استفاده از فرمول تاباکینگ ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین معلمان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های آموزش و بهسازی منابع انسانی ولبا و جانسن (۲۰۱۰)، مدیریت دانش لاوسون (۲۰۰۳)، عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۹۰) که دارای روایی و پایایی قابل قبولی بودند، استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل ضریب همبستگی، تحلیل مسیر، مدل معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین مدیریت دانش با عملکرد شغلی رابطه معناداری وجود داشت (۰۵/۰≥p). بین بهسازی منابع انسانی با عملکرد شغلی رابطه معناداری وجود داشت (۰۵/۰≥p). بین مدیریت دانش با بهسازی منابع انسانی رابطه معناداری وجود داشت (۰۵/۰≥p). همچنین نتایج مدل معادلات ساختاری نیز نشان داد که متغیر بهسازی منابع انسانی نقش واسطه ای را در تاثیرگذاری مدیریت دانش بر عملکرد شغلی داشت (۰۵/۰≥p). در مجموع، می توان نتیجه گرفت که بهبود و توسعه مدیریت دانش و آموزش و بهسازی منابع انسانیمی تواند به شکل مستقیم منجر به افزایش سطح عمکرد شغلی معلمان می شود.

Keywords:

بهسازی منابع انسانی , مدیریت دانش , عملکرد شغلی , بکارگیری دانش