تاثیر فواصل استراحت بین نوبت طی وهله‎های تمرین برونگرا بر مقادیر سرمی‎TNF-α در مردان بدون تمرین

مقدمه مطالعات گوناگون نشان داده اند که زمانهای استراحتی متفاوت در طی تمرینات مقاومتی اثر معناداری بر پاسخهای هورمونی، متابولیکی و قلبی عروقی می‎گذارد. این عوامل می‎تواند به پاسخهای متفاوت آسیب عضلانی منجر شود. روش کار ۲۰ نفر آزمودنی تمرین نکرده (سن ۶۱۸/۰±۴/۲۵ سال، قد ۰۹۷/۰±۷۴/۱ سانتی متر و وزن ۴۸/۸±۳۰/۷۲ کیلوگرم) در سه جلسه فعالیت مقاومتی برونگرا با ۲۴ ساعت استراحت بین هر جلسه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها در ۲ گروه ۱۰ نفره تعداد ۵۰ انقباض برونگرا را در ۵ نوبت و ۱۰ تکرار با فاصله استراحتی بین نوبت ۱ و ۳ دقیقه ای با شدت ۸۵ درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. فاکتور نکروز تومور آلفا، قبل از فعالیت، بلافاصله پس از هر جلسه و ۲۴ ساعت پس از جلسه آخر تمرین اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری‎های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. نتایج فاکتور نکروز تومور آلفا، در همه زمانهای اندازه گیری در ۲ گروه به طور معناداری افزایش یافت اما تفاوت معناداری در بین ۲ گروه در زمانهای مختلف مشاهده نشد. نتیجه گیری تکرار تمرین برونگرا در سه روز متوالی سبب ایجاد آسیب عضلانی می‎شودکه می‎تواند یک عامل تاثیرگذار بر سیستم ایمنی باشد و باعث پاسخ‎های التهابی مستقل از دستکاری فواصل استراحتی در افراد بدون تمرین شود.

Keywords:

تمرین برونگرا , آسیب عضلانی , شاخص التهابی , فواصل استراحتی , فاکتور نکروز تومور آلفا