احیاء و باززنده سازی خانه های تاریخی با تاکید بر اعطای کاربری جدید در کالبد قدیم (نمونه موردی : خانه تاریخی ناصح زاده)

یادمانهای تاریخی ، میراثی گرانقدر از گذشتگان سرزمین ایران و جزئی از هویت و شناسنامه فرهنگی شهروندان آن هستند. میراثی که به عنوان ثروت فرهنگی ، لازم است به بهترین شیوه حفظ و به نسل های آینده انتقال یابد. در میان بناهای معماری ، خانه به عنوان محیطی که انسان بتواند از طریق آن اصلی ترین نیازهای فردی و اجتماعی خود را برآورده سازد، اهمیت ویژه ای می یابد. احیای مکانهای تاریخی راهکاری برای تحقق صیانت از میراث فرهنگی و به تعبیری حفاظت جامع از آن است . خانه تاریخی ناصح زاده را میتوان بنابر موقعیت قرارگیری اش در بافت تاریخی شهر تبریز، از مکانهای بسیار باارزش و واجد هویت معماری دانست که متاسفانه تاکنون از نظرها پنهان مانده و اقدام مهمی برای شناساندن، حفظ و بازگرداندن حیات مجدد به این خانه صورت نگرفته است . این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی و با هدف بررسی مبانی مطرح در زمینه اعطای کاربری جدید در کالبد قدیم بناهای تاریخی ، احیاء و باززنده سازی آنها و با بهره گیری از اسناد کتابخانه ای ، مطالعات میدانی و مصاحبه با افراد سرشناس در رابطه با خانه تاریخی ناصح زاده انجام شده است . نتایج بیانگر آن است که احیاء و باززنده سازی خانه های تاریخی از یک سو سبب تجدید حیات، رونق و حفاظت بنا و از سوی دیگر تاثیر مثبتی بر هویت بخشی بافت تاریخی و جذب گردشگر بیشتر خواهد شد.

Keywords:

احیاء , باززنده سازی , اعطای کاربری , خانه تاریخی ناصح زاده