بررسی عوامل موثر بر فرم در معماری بومی در اقلیم سرد و خشک نمونه موردی شهر مشهد

معماری بومی بازتاب سنت های منطقه ای است و بر اساس فرهنگ محیط فناوری و تاریخ گذشته شکل گرفته است همچنین معماری بومی انعکاس دانش و توجه به شناسایی محیط اطراف و استفاده از تکنولوژی زمان واستحقاق مکانی نزد مردم عادی است که هم راستای احترام به طبیعت ، به خواسته ها ونیاز مردم پاسخ می دهد.فرم ساختمان یکی از مولفه های تاثیر گذار در طراحی اثرهای معماری است یکی از مسایل مهم زیستگاه های انسانی توجه به مسایل بومی و اقلیمی این سرزمین ها است و بدون توجه به مسایلی از جمله سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و اقلیمی نمی توانیم برنامه ریزی خوبی برای این مکان ها داشت ، از طرفی یکی از مسائل و نکات مهم در جامعه امروز صرفه جویی در مصرف انرژی های غیر قابل تجدید و کاهش مصرف انرژی است ، لذا این پژوهش در پی رسیدن به رابطه ی فرم ومعماری بومی است که همواره دارای ارزش بسیار بالایی بوده. و یکی دیگر از اهداف این پروژه بررسی ویژگی های مثبت معماری بومی و برگرداند این موارد به معماری بومی تا بتوان برنامه ریزی موثر برای این مکان ها داشت .عوامل مختلفی در فرم های معماری دخیل هستند که ما با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی و از روش کتابخانه ای و مرور نوشتارهای تخصصی مرتبط با بوم به بررسی این عوامل پرداخته شده است که این نتیجه حاصل شد که اقلیم منطقه بیشترین تاثیر گذاری را بر فرم دارا می باشد اما باعث ایجاد یکسری محدودیت ها در ایجاد فرم می شود . اما از نظر صاحب نظران فرهنگ و مذهب تاثیر گذارترین عامل بر فرم است از طرفی ساخت یک بنا در مناطق گرمسیری با مناطق سرد قطبی کاملا متفاوت است ، آب و هوا بر نحوه ی جهت گیری بنا اثر گذار خواهد بود ، پس بدین ترتیب اقلیم و عوامل مربوط به معماری بومی منطقه در فرم نهایی معماری بناها نقش شایانی خواهد داشت و توجه به این مسئله بر ساخت بنایی بهتر با شرایط آسایش مورد نظر و همچنین مصرف انرژی کمتر کمک خواهد کرد.