طراحی بخشی ازمنظر شهری با رویکرد کاهش رادیو نوکلئید های محیطی در شهر تهران با روش گیاه پالایی

تحولات ایجاد شده در زندگی انسان، پیشرفت تکنولوژی و صنعتی شدن،آلودگی های زیست محیطی زیادی را به همراه داشته است .از اینرو،شاهد کاهش منابع طبیعی و فضاهای سبز کارآمد در بستر شهرها هستیم .آنچه که حائز اهمیت است بهره گیری از فضای سبز همراه با دانش انتخاب بستر گیاهی مناسب می باشد. با توجه به این موضوع که معماری منظر به دنبال ساماندهی فضای بیرونی و توجه به فضا و ایجاد ابعاد خاطر انگیز است بهترین گزینه جهت دستیابی به موارد ذکر شده استفاده از دانش گیاهی می باشد.یکی از موارد تاثیر گذار برآلودگی محیط ،استفاده گسترده از مواد رادیو اکتیو(رادیونکلوئیدها) در صنایع مختلف تولید از جمله پزشکی ،صنایع غذایی ، کشاورزی و... جهت پیشرفت در زندگی بشر می باشد. استفاده از رادیونوکلئیدها در مراکز درمانی هسته ای بصورت گسترده و عدم مدیریت پسماند می تواند باعث ایجاد آلودگی منابع مختلف از جمله خاک وآب شود. آلودگی ایجاد شده در محیط توسط این مواد نیاز به مدیریت پسمانددارد،زیرا آنچه که مسلم است ،این مواد جهت تجزیه به زمان زیادی نیاز دارند.بنابراین نیاز به حذف این آلاینده ها توسط روش های مختلف سازگار با محیط زیست روز به روز بیشتر می شود.گیاه پالایی به عنوان روشی مناسب و ثابت شده جهت حذف این آلاینده ها بدون آسیب به محیط زیست و انسان یک از روش های اصولی می باشد.در این مقاله فضای سبز کلان شهری در اطراف مراکز درمانی هسته ای به عنوان بستراصلی جهت پالایش آب و خاک از این مواد انتخاب شده و در نتیجه با ارائه یک طرح از فضای سبز به عنوان نمونه قابل اجرا به بررسی تاثیر معماری منظر بر پالایش خاک و آب درمحیط می پردازیم ،که در نتیجه ،مطالعات نشان داد که این روش می تواند روشی کاملا موثر در زمینه کاهش رادیونوکلئیدهای محیطی باشد.

Keywords:

معماری منظر , رادیونکلوئید , محیط زیست , گیاه پالایی