شناسایی روشهای آموزشی مناسب در تدریس دروس فنی ساختمانی مقطع کارشناسی معمار ی(با مراجعه به نظرات دانشجویان)

این نوشتار موید آن بوده که فرآیند آموزش و یادگیری بالاخص در دروس فنی رشته معماری زمانی موثر واقع می شود که مبتنی بر نظریه های علمی ، روشهای مناسب و به کارگیری ابزارهای لازم باشد. دروس فنی اعم از دروس سازهای ، ساختمانی ، تاسیساتی و مدیریتی ، بخش قابل توجهی از واحدهای درسی رشته معماری در مقطع کارشناسی را شامل می شود. بااین وجود، پژوهش ها موید ناکارآمدی روشهای فعلی است . ازآنجاکه عمده پیشینه های پژوهشی در این زمینه به دروس سازهای معطوف شده اند، در پژوهش حاضر سعی شده که شناسایی روش یا روشهای مناسب برای تدریس دروس فنی ساختمانی مورد توجه قرار گیرد. برای این منظور، نظرسنجی های اخذشده از دانشجویان در دروس ساختمانی حدفاصل سالهای ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۷ در گروه معماری دانشگاه رازی ازطریق تحلیل محتوی ارزیابی شده اند. این متون بعد از کدگذاری های کمی و کیفی ، با روشهای آموزشی مطرح در دروس فنی مقایسه گردید. نتایج موید آن بوده که دانشجویان، آموزش نظری را روشی مناسب برای تدریس دروس فنی ساختمانی تشخیص ندادهاند، اما اذعان داشتند که به مطالب نظری مکتوب نیازمند هستند. نظرات آنها نشان داد که آموزش برپایه سازه های واقعی و نیز آموزش با محوریت مدلهای فیزیکی ، دو روش موثر در انتقال مطالب دروس فنی ساختمانی است . مضاف براینکه ، ترکیب این روشها هم در آموزش دروس مذکور مفید واقع شده و دانشجویان حاضر در آنها از تدریس به چنین شیوه ای ابراز رضایت کرده اند.

Keywords:

دروس فنی ساختمانی , آموزش نظری , آموزش برپایه سازههای واقعی , آموزش با ارجاع به طبیعت , آموزش با محوریت مدلهای فیزیکی , آموزش برپایه فضاهای چندرسانه ای